André Westervelt kien op boerenrendement

Een landelijk luchtje hangt rond het huis van de familie Westervelt aan de rand van Aalten. 'Dat is echte boerenlucht en komt door het instrooien van ons grasveld met wat pluimveemest', zegt André Westervelt als hij de voordeur opent. Hij woont met zijn partner Mariska en hun twee kinderen Liz en Xem op een steenworp afstand van zijn geliefde buitengebied.

Huize Westervelt ademt ook boerderij uit: Xems miniatuurligboxenstal met koeien, sleufsilo's, machinerie en een voersilo met een Reudink-sticker erop. 'Naast mijn adviseursbaan hecht ik aan een goed gezinsleven en neem ik tijd voor de kinderen.'

De laptop staat opengeklapt en boeken liggen verspreid over de keukentafel. 'Ik ben mijn boekhoudkennis aan het bijspijkeren en heb binnenkort een examen', zegt André. 'Dat ik me nu mag ontwikkelen, zie ik als een uitdaging. Ik wil nieuwe dingen leren.'

Nog geen jaar geleden is André namelijk overgestapt na 18 jaar werkzaam te zijn geweest in de wereld van varkensvoeders. Hij startte bij ABCTA als voorlichter varkenshouderij en ontwikkelde zich tot specialist biologische varkenshouderij bij Reudink, een onderdeel van ForFarmers.

De boer op

Nu begeeft André zich op het vlak van financiële en fiscale advisering bij het ondernemen. Hij adviseert veehouders op basis van financiële jaarcijfers. Bij de bedrijfsadministratie, mestboekhouding, Gecombineerde opgave, bedrijfsontwikkeling en bedrijfsovernames ondersteunt hij. 'Een absolute voorwaarde bij die baanverandering was dat ik de boer op kon blijven gaan. Ik ben iemand van de cijfers met oog voor rendement en toekomst voor boeren en van het bouwen en onderhouden van relaties.'

André is niet iemand die op de voorgrond treedt of zich op de borst klopt. Hij is nuchter en houdt van eerlijke verhalen. 'Eigenlijk ben ik niet zo van de publiciteit. Maar dit zijn pure, persoonlijke verhalen', licht hij zijn keuze toe om toch op het bankje plaats te nemen. Bovendien steekt hij zijn boerentrots niet onder stoelen of banken.
Zijn wieg stond in een boerderij in IJzerlo. Zijn vader was melkveehouder, een echte koeienliefhebber. Door een handicap als gevolg van een ongeluk moest hij begin jaren zeventig afscheid nemen van zijn passie en ging hij aan de slag bij een loonwerker. In 1979 stopte hij daarmee en bouwde hij een vleesvarkensstal. Een jaar later kwam er een stal bij voor het opfokken van jongvee voor melkveehouders uit in de regio.

Door de superheffing in 1984, verdween de vraag daarnaar en richtte zijn vader zich op de export van vaarzen en het houden van vleesvee. 'Dat was geen vetpot, maar als kind wist ik al dat ik het liefst boer wilde worden', zegt André. 'Ik wilde buiten zijn. Dat ben ik nog steeds graag. Alleen loop ik nu de natuur in, geniet ik van de vier seizoenen en maak ik ondertussen mijn hoofd leeg.'

Boergericht opgeleid

André ging naar de mavo en de mas in Winterswijk. Voordat hij zijn boergerichte studie had afgerond, was duidelijk dat hij het ouderlijk bedrijf niet voort zou kunnen zetten. 'Dat was een heftige periode. Gebrek aan rendement en toekomstperspectief. Uiteindelijk is de rationele beslissing genomen om het bedrijf te verkopen. Ik weet het nog als de dag van gisteren, net voor kerst 1992. Het zette mijn wereld op zijn kop. Om de dienstplicht te ontlopen en mijn kansen te vergroten, besloot ik door te studeren.'
Logisch was zijn keuze om veehouderij te gaan studeren aan CAH Dronten. 'Het was een mooie tijd, maar in de weekenden ging ik terug naar huis.' Bij Provimi deed André proeven met drachtvoer voor zeugen en de invloed op het biggewicht en de vitaliteit. 'Nog steeds een actueel thema.'

In Denemarken liep André met veel plezier twee maanden stage bij een melkveehouder, maar hij was te zeer aan zijn geboortestreek gebonden om na het behalen van zijn has-diploma een buitenlands avontuur aan te gaan. Ook leerde hij Mariska kennen.

Daarom solliciteerde André bij de GD in Deventer. 'Als IKB-controleur bezocht ik zo'n zeshonderd varkenshouders per jaar. Ik bestempel mezelf als praktisch controleur en ga graag het gesprek aan', zegt hij. 'Maar na 2,5 jaar controleurswerk was ik toe aan verandering. De voerwereld en het begeleiden en vooruithelpen van boeren past mij gewoon veel beter.'