Zo checkt u de aanwezigheid van griep op uw bedrijf

Acute griep herkent u als eerste aan typische klinische symptomen bij de varkens. Hoge koorts, verlies van eetlust, lusteloosheid, hoest en ademhalingsproblemen zijn aanwijzingen voor acute griep.

Chronische ofwel langdurige (endemisch) aanwezigheid van het griepvirus is minder duidelijk te herkennen. Chronische griep veroorzaakt niet-specifieke klinische symptomen zoals verminderde vitaliteit, reproductieproblemen bij zeugen (terugkomers, abortussen) en sporadisch hoesten. Als u dit soort ziekteverschijnselen herkent, dan is verder onderzoek aan te raden.

Varkens scheiden het griepvirus slechts kort uit. De uitscheiding begint gemiddeld drie dagen voor de klinische symptomen en houdt één tot drie dagen na het optreden van de eerste klinische symptomen aan. Het is dus van groot belang om monsters te verzamelen bij acuut zieke dieren, snel na het optreden van de eerste klinische symptomen.

Griep aantonen via PCR-tests bij jonge varkens

Net zoals bij de opsporing van het coronavirus bij de mens kan het griepvirus bij varkens worden vastgesteld door PCR-onderzoek op neusswabs en in speeksel of tracheo-bronchiaalswabs. Het PCR-onderzoek op neusswabs, speeksel of tracheo-bronchiaalswabs is vooral bruikbaar bij jonge dieren (biggen, vleesvarkens en opfokgelten), omdat zij na een infectie met het griepvirus grote hoeveelheden virus uitscheiden.

Griep aantonen via bloedtests bij oudere zeugen

Bij zeugen kan contact met het griepvirus worden aangetoond door bepaling van antistoffen tegen het griepvirus in het bloed. Oudere dieren (zeugen) scheiden na een griepinfectie minder virus uit, omdat ze gevaccineerd zijn en/of al eerder een griepinfectie hebben doorgemaakt. Hierdoor is de kans op negatieve PCR-resultaten groot en is PCR-onderzoek bij zeugen niet zinvol.

Men kan nagaan of er een stijging van de antistoffen en dus een recent contact met het griepvirus is geweest. Bemonster daarvoor dezelfde zeugen bij het optreden van klinische symptomen en herhaal deze bemonstering twee tot drie weken later nogmaals. Bij zeugen in het kraamhok kan men het griepvirus ook aantonen via PCR-onderzoek op neusswabs verzameld bij haar biggen.

Grip op griep via de juiste vaccinatie en bioveiligheid

Vaccinatie is naast bioveiligheid een van de bouwstenen van een goede controleaanpak voor griep. Er circuleren in de Nederlandse varkenspopulatie verschillende grieptypes, die ingedeeld kunnen worden in twee grote groepen: de klassieke en de pandemische grieptypes. Varkensbedrijven kunnen besmet zijn met een van beide grieptypes, maar beide types kunnen ook samen aanwezig zijn.

In Nederland zijn er twee geregistreerde griepvaccins voor varkens beschikbaar: een vaccin tegen klassieke griep dat beschermt tegen de drie meest voorkomende klassieke influenza subtypes H1N1, H1N2 en H3N2 en een vaccin dat het subtype panH1N1 bevat en beschermt tegen pandemische griep. Kennis van de aanwezige subtypes op uw bedrijf is belangrijk om te bepalen welk(e) vaccin(s) er moet(en) worden ingezet.

Conclusie

Griep bij varkens kan veel vormen aannemen, variërend van de klassieke griepsymptomen zoals hoge koorts, verlies van eetlust, lusteloosheid, hoest en ademhalingsproblemen tot minder specifieke symptomen zoals verminderde vitaliteit, reproductieproblemen bij zeugen en sporadisch hoesten.

Diagnostisch onderzoek kan uitwijzen of griep een mogelijke oorzaak is van deze symptomen. Bij biggen, vleesvarkens en opfokgelten is de beste methode om het griepvirus aan te tonen door PCR-onderzoek op neusswabs, speeksel of tracheo-bronchiaalswabs. Bij zeugen kan contact met het griepvirus worden aangetoond door antistofbepaling in het bloed. Bij zeugen in het kraamhok kan men het griepvirus ook aantonen via PCR-onderzoek op neusswabs verzameld bij haar biggen. Kennis van het circulerende grieptype is van belang voor de vaccinkeuze.

Vermoedt u dat griep ook op uw bedrijf speelt? Laat het controleren!

Vraag ernaar bij uw dierenarts of neem contact op met Ceva Santé Animale.