Hebben we wel iets te verliezen?

Momenteel is er volop aandacht voor de plannen van de Commissie Van Doorn. Toen ik voor de eerste keer met de bevindingen van de Commissie werd geconfronteerd en mij gevraagd werd of ik deze zou willen onderschrijven, moest ik wel even slikken. Want als je het stuk letterlijk leest, staan er tal van zaken in waarvan je op het eerste gezicht denkt: 'doen we al, is veel te ambitieus, wie gaat dat betalen, etc.'

Maar hoe meer ik er binnen de NVV over ging praten en er van een afstand naar keek, hoe meer ik de contouren ging zien van wat dit stuk in zich zou kunnen hebben.

Voor het eerst wordt er een verbinding, lees platform of stuurgroep, voorgesteld waarin zowel retailers als maatschappelijke groeperingen en producenten een plek hebben om met elkaar over voorwaarden en eisen van onze producten te praten. Dus hier komen de vertegenwoordigers van eisers van allerlei maatschappelijke wensen en de aanbieders richting de consumenten, die eigenlijk niet willen betalen, bij elkaar.

Als wij dan als producenten de kans krijgen om gezamenlijk afspraken te maken over eisen en de kosten ervan, is dat natuurlijk wel een uitdaging. En dit keer, wat de retailers betreft, geen koepelorganisatie maar de grote winkelketens zelf. Dat praat in ieder geval directer.

Het afgelopen jaar ben ik druk bezig geweest met betrekking tot het thema Prijsvorming en de oneerlijke margeverdeling in de keten. Dit zogenaamde Manifest van Den Bosch past hier eigenlijk precies in, want wat mij betreft is het boereninkomen ook een onderdeel van de duurzaamheidsdiscussie. Het kan niet zo zijn dat één onderdeel van de keten continue financieel wordt uitgehold door een ander.

Ik heb inmiddels ervaren dat de retailers niet zitten te wachten op boze maatschappelijke groeperingen voor de deur, maar ook niet op boze boeren in de winkel en op het journaal. De retailers zijn zich inmiddels maar al te bewust van hun kwetsbaarheid op dit punt. Het zijn inmiddels merken geworden die geen negatief imagogedoe willen. Dus zij maken deze duurzaamheidsbeweging niet alleen vanuit compassie, maar vooral uit eigenbelang. 

De uitdaging zal zijn om middels het Manifest vooral het thema Prijsvorming goed handen en voeten te geven en tot uitvoering te brengen. Want als we daar goed grip op krijgen, zijn de eisen van ondergeschikt belang omdat, als het goed is, dit in onze opbrengstprijs terugkomt. De sceptici onder ons zullen zeggen: 'Het haalt toch niks uit'. Maar dan stel ik de  tegenvraag: 'Wat hebben we te verliezen?'  

Wyno Zwanenburg
Voorzitter NVV