Op glad ijs begeven, of niet?

Zelf ben ik niet zo'n schaatstype, maar toch heb ik me ook een paar keer op glad ijs begeven. Met sneeuwlaarzen aan en zonnebril op door de prachtige natuur in het Oost-Brabantse banjeren. Deze keer hoefde ik niet om een vennetje of een moerassig gebiedje te lopen, ik kon er gewoon overheen. Je krijgt door zo'n kleine ervaring net weer een andere blik op je omgeving. Want op de plek waar normaal onder meer de ganzen en meerkoetjes hun kostje bijeen scharrelen en duiken, liep ik nu en kon ik eens anders kijken naar mijn normale omgeving.

Meteen schoot me een vergelijking met mijn werk te binnen. Als omstandigheden veranderen kun je over gebaande paden blijven lopen, maar je kunt ook de kans aangrijpen en om eens af te wijken. Je blikveld verleggen, andere dingen doen en kijken of je toch weer op een begaanbaar pad terecht komt. Dat is spannend en geeft een kick. Niet dat ik een andere baan ambieer, integendeel zelfs, maar wel dat ik nieuwe dingen oppak als die voorbijkomen.

Bij gebrek aan bijeenkomsten en spontane persoonlijke ontmoetingen in het veld is het zoeken van varkenskennis in een andere dimensie terechtgekomen. Zo heeft EuroTier 2021 mij thuis zittend achter mijn laptop toch mooie inzichten en inspiratie opgeleverd. Elke beursdag spitte ik de lijst van onlinepresentaties door. Op de momenten dat interessante onderwerpen aan bod kwamen schakelde ik naar de livestream vanuit Hannover. En zoals je kunt verwachten van Duitsers, telkens keurig op tijd.

Het meest boeiend, maar ook confronterend, vond ik de bijdrage van een Duitse professor Nick Lin-Hi. In het kort komt het erop neer dat hij de veehouderij een bescheiden rol toebedeelt bij het zeker stellen van de mondiale voedselvoorziening wat betreft eiwitten. Hij ziet grote stromen kapitaal naar hightech oplossingen gaan. En als ergens veel geld in wordt gepompt, kan een ontwikkeling pijlsnel gaan. Dat is volgens Lin-Hi het geval bij kweekvlees.Veilig eiwitten oogsten uit stamcellen en een reactorvat zonder negatieve aspecten van het houden van vee.

Gelukkig besef ik dat varkens veel meer zijn dan een reactorvat. Ze ruimen bergen en stuwmeren humaan afval op en zetten dat onder begeleiding van deskundige vakmensen om in smakelijk vlees. De slachterijen zorgen ervoor dat er niets van het varken wordt weggegooid. Daarom weet ik zeker dat ik me niet op glad ijs begeef als ik schrijf dat er tot in lengte der jaren varkens in Nederland zullen worden gehouden.

Jos Thelosen
Varkensredacteur