'Wat een verademing'

Wees daar blij om en transparant over. In je omgeving en eigen kringetje is beroepstrots vaak nog wel over te brengen. Het is vertrouwd terrein en helpt om draagvlak en aansluiting in de buurt te houden. Prima begin.

Maar menig varkenshouder aarzelt om een stapje verder te zetten, om bijvoorbeeld kennis te delen via vakmedia of regionale bladen. Dan komt de boze buitenwereld namelijk erg dicht bij het erf en in de stallen. Dat is lastig, kost tijd, levert gedoe op en de mogelijke gevolgen zijn onvoorspelbaar. Want ook niet zulke fervente voorstanders van de varkenshouderij pikken die signalen op en proberen er hun voordeel mee te doen.

Zo zingt het rond dat varkenshouders die hun kop boven het maaiveld uitsteken, worden gestraft. Na hun uitingen in welke media dan ook, worden ineens Wet open overheid (Woo)-verzoeken gedaan of krijgen ze inspecteurs van de NVWA of een omgevingsdienst op bezoek.

Dat kan geen toeval zijn. Deze bijvangst maakt andere varkenshouders kopschuw en innovatie blijft daardoor onder de radar. Dat is ontzettend jammer en de sector mist kansen om samen sneller vooruit te gaan.

Gelukkig zijn er ondernemers die fier overeind staan en zich durven te laten zien. Maar liefst vier vertellen in deze Varkens-editie over hun toekomstgerichte bezigheden. Ze houden varkens met lange staarten, geven meer dierenwelzijn, investeren in nieuwe technieken, werken aan een hoge diergezondheid of zijn up-to-date voor een supermarktconcept. Geweldig dat ze collega-varkenshouders mee laten lezen en kijken.

Op sociale media zie ik vergelijkbare ontwikkelingen. Een kentering is hopelijk ingezet, zodat we samen onze sector én de buitenwereld opvrolijken. Kruip uit je schulp en laat je zien en horen. Wat een verademing.

Jos Thelosen
Varkensredacteur