'Leren van covid deel 2'
Ik ben al twintig jaar actief in de varkenshouderij. In die twee decennia is er veel veranderd, maar heel wat gespreksonderwerpen zijn nog steeds hetzelfde als toen ik begon. Dat ontdekte ik tijdens een bijeenkomst van de Faculteit Diergeneeskunde in het kader van dierenartsen in opleiding.
Biosecurity, dierstromen, overlegbeleid, leeftijden bij elkaar houden, all-in all-out. Het zijn onderwerpen waar we het als dierenartsen en varkenshouders blijkbaar nog steeds over moeten hebben. Komt de boodschap niet over? Willen varkenshouders de boodschap niet horen? Zoeken we met zijn allen de oplossing nog steeds te veel in een potje?
Kunnen en willen we als sector iets leren van de afgelopen anderhalf jaar, waarin de hele wereld te maken kreeg met een virusuitbraak? Collega-varkensdierenarts Martijn Steenaert van Boehringer Ingelheim gaf het al aan op een symposium: er zijn veel overeenkomsten tussen de uitbraak en aanpak van covid-19 en de aanpak van dierziekten in de varkenshouderij. Al pakken varkenshouders en dierenartsen het in de varkenshouderij wel een stuk professioneler aan.
Neem nu de jongeren die terugkeren van vakantie. Die kun je met een knipoog toch vergelijken met gelten op een varkensbedrijf. Voordat varkenshouders gelten aan de zeugenstapel toevoegen, plaatsen ze die wekenlang in quarantaine. Bovendien wordt getest op een aantal ziektekiemen om zo geen ongewenste infecties binnen te brengen. Waarom wordt hier in de corona-aanpak niet sterker op gestuurd? In de varkenshouderij weten en verkondigen dierenartsen al jaren dat een vaccinatie onderdeel is van de oplossing, maar niet de hele oplossing is.
Tijd voor boerenverstand en iemand uit de varkenshouderij in het Outbreak Management Team?
Herman Prüst
Technical Service Manager Swine, Boehringer Ingelheim