Varkens hebben het steeds beter

De nieuwe welzijnseisen voor de varkenshouderij dragen bij aan het welbevinden van het varken. Maar de welzijnsontwikkelingen brengen ook risico’s met zich mee. Dat meldt de WUR in haar onderzoek naar de ontwikkelingen in het ‘ongerief van landbouwhuisdieren’ over de afgelopen jaren.

Berengedrag

Met de omschakeling van castratie naar berenhouderij vermindert het ongerief van de castratie, maar er ontstaat gelijktijdig een nieuw risico. De veranderende hormoonhuishouding van opgroeiende beren kunnen voor agressie en stress zorgen. Het beperken van deze risico’s vraagt om specifiek management van de varkenshouder.

Groepshuisvesting

De nieuwe (groeps)huisvestingseisen zorgen voor een hoger dierwelzijn. Risico hierbij is dat de nieuwe huisvesting niet voldoende is afgestemd op de nieuwe situatie. Zeugen kunnen in de groepshuisvesting bijvoorbeeld behoefte hebben om te kunnen vluchten of te schuilen, waar dit eerder minder voorkwam. Daarnaast verplaatst het ongerief van individuele huisvesting zich van de gelten in de dracht/dekstal naar de kraamstal.
Meer ruimte en hokverrijking zijn effectieve oplossingen, maar door milieu-eisen of kostprijsoverwegingen worden deze niet altijd toegepast. De onderzoekers zien desondanks wel dat het gerief van het varken door veranderingen in huisvesting en het beperken van risico’s gestaag toeneemt.

Welzijnsvoer

De onderzoekers constateren in ‘Ongerief bij rundvee, varkens, pluimvee, nertsen en paarden’ dat het hongergevoel bij zeugen de afgelopen jaren aanzienlijk verminderd is door de toepassing van welzijnsvoer. Het aandeel varkens met enige vorm van maagafwijkingen is wel toegenomen.
Over het voorkomen van osteochondrose zijn geen praktijkcijfers beschikbaar. Naar verwachting neemt het aandeel varkens met osteochondrose toe door de hogere groeisnelheid.

Verbeterd stalklimaat

Het stalklimaat (een belangrijke oorzaak van ongerief door luchtwegproblemen en hittestress) is de laatste jaren verbeterd dankzij toepassingen zoals ondergrondse luchtinlaten en luchtinlaatkoelingen. Het verminderen van het antibioticumgebruik maakt optimaliseren van stalklimaat, management en huisvesting essentieel, om de risico’s op ongerief door (infectie)ziekten te minimaliseren.