Belofte maakt schuld

Inmiddels ben ik samen met diverse VVD Tweede Kamerleden, in de aanloop van de Europese verkiezingen van 22 mei, al volop bezig met het afleggen van bedrijfsbezoeken in diverse sectoren. Dergelijke bezoeken zijn niet alleen leerzaam voor mij, maar worden ook door de bezochte ondernemers erg gewaardeerd. Dat doen ze al helemaal als ze horen wat mijn achtergrond is. "Eindelijk iemand uit de praktijk", klinkt het dan vaak.

De bezochte ondernemers tonen ook respect voor het feit dat ik deze politieke ambitie heb. Vaak zijn die ondernemers erg hands-on en zijn ze allang blij dat anderen dergelijke belangrijke taken willen vervullen.
Bij zo’n bezoek kunnen zij ook een keer direct hun frustraties en verhaal kwijt over zaken die hen bezig houden. Over het algemeen voeren trots en passie de boventoon bij de bezoeken, ongeacht de sector. Ze willen allemaal vooruit en vooral ook kunnen ondernemen. Gewoon hun ding doen waarvoor ze boer of tuinder geworden zijn.

Eigenlijk verwachtte ik veel meer ingewikkelde en inhoudelijke vragen. Daarnaast dacht ik bij elk bezoek een boodschappenlijstje met ondernemerswensen mee te krijgen. Acties die, als ik eenmaal in het Europees Parlement gekozen zou zijn, zou moeten ondernemen om dingen te veranderen in Brussel. Maar de ondernemers weten verdraaid goed dat het allemaal niet zo eenvoudig is. Ze willen vooral weten wat mijn persoonlijke drive is en testen mijn praktijkkennis. Snap ik de sectoren en begrijp ik hun specifieke problemen en uitdagingen. Ben ik goed op de hoogte van de frustraties en knellende of oneerlijke wet- en regelgeving. Kortom: beschik ik over de kennis die nodig is om het juiste gevoel bij de vraagstukken te hebben.

Aan het eind van een bedrijfsboek hoef ik dan ook geen uitgebreide beloftes of toezeggingen te doen over wat ik wel of niet voor hen ga regelen. Dat zou ook niet reëel zijn als je kijkt naar de complexe besluitvorming rond om EU wet- en regelgeving met haar 28 lidstaten. Realiteitszin en nuchterheid daarover past hier dus wel. De Nederlandse boeren en tuinders snappen dat ook best. Het enige dat ik bij een dergelijk bedirjfsbezoek toe kan zeggen, is dat ik mijn uiterste best voor hen ga doen. En natuurlijk ga ik zorgen dat ze mij kunnen aanspreken, als dat nodig is. Meer kan ik niet beloven. Belofte maakt immers schuld.

Wyno Zwanenburg
Varkenshouder