Bouwmoe, maar voldaan

Opgewekt ben ik de muren van de nieuwe hygiënesluis aan het sausen. Daarbij verdwijnen de laatste sporen van aantekeningen van de bouwvakkers onder een verflaag. Volgende week worden de wanden van het douchehokje en de wc geplaatst en is er nog wat werk voor de loodgieter. Maar dan is de biggenstal eindelijk klaar. Hoera!

Maar ik heb ervaren dat de laatste loodjes echt het zwaarst wegen. Op 1 mei 2017 begonnen we vol enthousiasme en energie. Volgens plan zou de bouw rond begin november gereed zijn. Die planning hield ik ook aan bij het voor het eerst insemineren van onze eigen aanfok. Net voor de bouwvak werd bekend dat het leveren van de dakplaten uitliep, waardoor de installateur later kon beginnen.

De opleverdatum werd bijgesteld naar het eind van het jaar. Omdat de opfokgelten de hokken uitgroeiden in de oude afdeling met gespeende biggen, hebben we deze ‘Prinsesjes’ voor de kerstdagen naar de nieuwe stal verhuisd. Van de vier kleine afdelingen voor de opfok van gelten was er één gereed. De eerste varkens kampeerden als het ware in de nieuwe stal: een gekunstelde verwarming en we moesten ze met de hand voeren.

Gelukkig hoefden de bouwvakkers niet meer in deze stalruimte te zijn. Maar wat ons ook nog parten speelde, was het gebrek aan personeel bij onze stallenbouwer. Daardoor gebeurde er soms wekenlang helemaal niets en liep de afwerking vertraging op. Bovendien zat het weer niet altijd mee. Nattigheid en strenge vorst zorgden ervoor dat het storten van de laatste vloeren, onder andere van de laadplaats en de hygiënesluis, pas op vrijdag de 13e (april) plaatsvond.

Maar in februari hadden we al de knoop doorgehakt om de nog niet af zijnde biggenstal toch vol te gaan leggen. De oude stallen vertoonden steeds meer gebreken. Om telkens met het lasapparaat aan de gang te moeten, terwijl er een spiksplinternieuwe stal bijna gebruiksklaar leeg staat te wachten, werkte erg frustrerend. Net toen de eerste biggen erin lagen, dook Koning Winter op. Met twee kachels konden we twee biggenafdelingen warm houden, maar nooit een hele stal. Het verplaatsen van een tweede koppel hebben we een week kunnen uitstellen. Daarna werden de temperaturen gelukkig beter.

Ook zorgde de warmtewisselaar in de luchtwasser er al vrij snel voor dat de inkomende lucht met een paar graden werd opgewarmd. Ondanks dat de stal nog lang niet vol lag en de warmtepomp nog niet in gebruik was. Thuis konden we op de computer meekijken wat de buitentemperatuur en die van de uitgaande lucht was en hoeveel de ingaande lucht werd opgewarmd. Mooi om te zien dat je de warmte van de dieren kan hergebruiken voor het verwarmen van de stal!

Inmiddels hebben we een volledig rondje in onze nieuwe biggenstal gedraaid. Alles werkt zoals we hadden bedacht, al was het de eerste weken flink experimenteren met het draaien aan de juiste knoppen. Ook de klimaatspecialist heeft alles goed doorgemeten en ingesteld.

Maar nu zijn we vooral even moe van het bouwen. Als we er opnieuw mee moesten beginnen, zouden we een harde einddatum vastleggen. Of een stok achter de deur hebben, zoals het prikken van een datum voor een open dag. Dan kun je er zekerder van zijn dat de stal op tijd klaar is.

Nu wacht ons nog een asbestsanering en het vol leggen van de twee nieuwe staldaken met zonnepanelen. Dan zijn we energieneutraal en klaar voor de toekomst. Bouwmoe, maar voldaan.

Sabine Grobbink
Varkenshoudster