Het is alweer een tijd geleden dat ik in een vliegtuig stapte. Het gevoel van hoog boven de wolken zweven, kan ik echter nog haarscherp voor de geest halen. De rust en ruimte. Het idee ‘on top of the world’ te zijn, vind ik fantastisch.
Het stijgen en dalen daarentegen zijn van een heel andere orde. De weg naar boven door verschillende ‘weerstanden’ zorgt meestal voor de nodige turbulentie. En dat is nou niet echt mijn ding.
Ik moest daaraan denken toen ik twee weken geleden bij EuroTier 2018 rondliep. Vliegtuigen vol met Aziaten en Zuid-Amerikanen waren voor die vakbeurs naar Hannover gekomen. Niet alleen bezoekers, maar vooral ook standhouders. Hoogvliegers in de internationale varkenshouderij die hun innovaties toonden. Gezichtsherkenning bij varkens, allerlei meetapparatuur voor luchtkwaliteit, de nieuwste nutriënten en voeradditieven.
Ooit behoorden we met de Nederlandse sector ook tot de hoogvliegers. Inmiddels zitten we in behoorlijke turbulentie. En dat is niet omdat we aan het stijgen zijn... De financiële situatie is niet best ondanks een goed 2017. Brabantse boeren moeten versneld inspelen op aangescherpte regels in 2022. En een zaak als mestfraude doet de sector ook geen goed. Dit staat in schril contrast met het innovatiegeweld op EuroTier. Hoeveel van de gepresenteerde technieken zal ooit op een Nederlands varkensbedrijf belanden?
Ondanks dat het dalen in een vliegtuig niet mijn ding is, weet ik zeker dat ik binnenkort weer een keer aan boord stap. Omdat ik ergens naartoe moet. Én omdat ik het gevoel van hoogvliegen toch te zeer mis.
En toen ik een mailing van de Provincie Brabant zag met een pakket aan steunmaatregelen om innovaties in toekomstbestendige stallen te stimuleren, hoopte ik vurig dat dat voor de Nederlandse sector ook geldt. Nog één keer turbulentie doorstaan om daarna weer hoog te kunnen vliegen.
Janneke Janssens
Eigenaar Varkens.nl