I like varkensvlees

Desillusies. Tijdens het congres Foodvision 2012 was ik met de complete redactie te gast op de dag voor de retail. Het thema: de consument in 2025. Ik ging bewust naar die dag en niet naar het onderdeel voor de primaire producent. Ik wilde horen wat de grootste afnemer van varkensvlees wil met voedsel over ruim 10 jaar. Om dat vervolgens weer door te geven.

Het was daadwerkelijk een inspirerende dag. Ongelooflijk hoeveel mensen hun brood verdienen met trendwatchen en –voorspellen, en verbazingwekkend hoe daar vervolgens complete businessstrategieën op afgestemd worden. Het voorspellen is natuurlijk voor een groot deel koffiedik kijken. Maar het is ook gewoon marketing. Door mogelijke inspirerende ontwikkelingen te benoemen, komen ze tot leven. En dan gebeuren ze ook. Zie hier de self fulfilling prophecy.

De eerste desillusie was dat het woord ‘vlees’ eigenlijk in geen enkele positieve context naar voren kwam. Sterker nog, de teneur was behoorlijk negatief. Vlees maken is een inefficiënte manier van eiwitproductie, het legt een groot beslag op de aarde en is ook nog eens ongezond. Binnen de trends van duurzaamheid, technologisering, carbon footprint en gezondheid was er geen plek voor vlees, zo leek het.

Ik vraag mij sterk af of dat zo is, maar het werd tijdens die dag wel langzaam een soort van werkelijkheid. Als je het maar vaak genoeg hoort en er komt geen verrassend of inspirerend alternatief, dan ga je er vanzelf in geloven. En dat is meteen desillusie twee: ik heb geen varkenshouder of vleesverwerker gehoord tijdens die dag. Kleine positieve uitzondering was dat ik het Vair Varkenshuis op een scherm voorbij zag komen.

Applaus voor Marijke. Maar eigenlijk had ze gewoon op dat immense podium moeten staan.Waarom stond er wel een handelaar in gesneden groenten? En die hele zaal had naast strakke pakken bomvol moeten zitten met varkenshouders. De toekomst van food werd dáár bepaald. En het was nu slechts een onderonsje tussen retail en toeleverende industrie.

Is het dan allemaal voorbij? Nee, want ik was daar niet voor niks natuurlijk. Dé boodschap die ik heb meegenomen is: zorg dat je ‘geliked’ wordt. En dat is te doen. Loop niet achter trends aan, maar wordt er eigenaar van. Gebruik die kennis om ze om te buigen in jouw voordeel. Dat is marketing, dat is merkbeleving. Als duurzaamheid en technologisering een trend is, dan is er ook een markt voor ambachtelijkheid en kwaliteit. En dat kan de varkenshouderij in Nederland als geen ander bieden.

Laten we dus geen geld stoppen in vleespromotie, maar eens een goede zak met euro’s wegleggen voor een trendwatcher, die ons medespeler maakt in het bepalen van de trends. Desillusie drie: Trends ontstaan niet, die worden bedacht. We worden met z’n allen de hele dag in de maling genomen, verleid en gestuurd. Dat is niet alleen een desillusie, maar ook een enorme kans. I like varkensvlees.

Janneke Janssens
Hoofdredacteur Varkens