Aan het werk bij een collega

Dit voorjaar plaatste een mevrouw werkzaam in de periferie een Tweet: 'Wat mis ik dat gewoon in de stal aan het werk zijn'. Ik reageerde daarop met ‘Je mag ons wel een dag komen helpen’.
Later reageerde een varkenshoudster. ‘Het lijkt mij ook wel leerzaam, want van oorsprong kom ik niet uit de varkenshouderij’. Tja, dan moet je voor twee dames werk gaan zoeken.  Iets wat natuurlijk niet mag uitmonden in: Maak de hygiënesluis maar schoon.

Het resulteerde in een ‘entdag’. De biggen krijgen hier op 3 weken leeftijd 3 entingen. We pakken alle biggen beet en omdat we voorheen een stagiaire hadden, wogen we de biggen ook gelijk. Dan heb je drie personen nodig. Heerlijk dacht mijn man. 'Deze morgen kan ik wat anders doen, want al die dames klaren de klus wel'.

Het voordeel van zo’n gezamenlijk karwei is dat je effectief aan het werk bent, maar ook vele onderwerpen de revue kunt laten passeren. Wat voor entingen doen we, waarom en hoe? Er werden vele vragen afgevuurd en positieve opmerkingen geplaatst. Wow, wat een handig schot. We hebben namelijk een schot gemaakt dat je vast kan zetten, zodat de biggen opgesloten blijven en je dieren alleen kunt enten (ervan uitgaande je 1 enting hebt). In het verleden was dat makkelijk. Was manlief niet thuis en had ik tijd over, dan kon ik alvast beginnen. En zo zijn veel dingen bij ons afgesteld op het feit dat je je alleen zou moeten kunnen redden. Bij 240 zeugen is dat ook logisch. Maar heb je veel meer dieren en heb je toch medewerkers nodig, richt dan je bedrijf anders in.

Hierover discussiëren was niet alleen gezellig, maar ook erg leerzaam. Sterker nog: Ik daag andere varkenshouders uit om niet alleen tijdens een bijeenkomst van een studiegroep bij een ander in de stal te kijken, maar aankomende herfst gewoon eens een dagdeel mee te helpen bij een collega-varkenshouder. Je hoort en ziet veel meer dan je denkt.

Voor mij geldt dat ik in oktober bij mijn collega aan het werk ga. Je bent nooit te oud om te leren en ongemerkt kunnen we ook veel van elkaar leren. Al hoop ik dat ik geen hygiënesluis moet boenen.

Ruth van der Haar
Varkenshoudster