Man en Paard

Het startte in het Verenigd Koninkrijk. Daar werd paardenvlees aangetroffen in producten terwijl het etiket rundvlees vermeldde. Dat deugt dus niet. Consumenten moeten het volste vertrouwen kunnen hebben in wat ze kopen en eten. Met eten mag en moet je niet knoeien. Consumenten houden daar niet van en het is niet slim. Alternatieven zijn er genoeg en consumenten kunnen je product zomaar laten vallen. Daarna moet je ze weer terug zien te winnen. Dat kost tijd en geld.

Waar ik me het meest over heb verbaasd, is de gretigheid van de media op dit onderwerp. Niet gehinderd door kennis of een goede feitenanalyse, werden de meest fantastische berichten de wereld in geslingerd. Het vervelende is dat mensen die sensatie-informatie opzuigen als een spons en het ergens – vaak onbewust- in hun geheugen opslaan.

Natuurlijk, het gaat om paardenvlees. Dat is niet uw product en ook niet het onze. Dus raakt het ons beiden niet, denken we. Leuk gedacht, maar zo werkt het niet. Een discussie over paardenvlees straalt ook af op vlees in het algemeen. Het is –opnieuw- een kras op het imago van een product en een branche waar wij samen onze broodwinning uit halen. Die uitdaging is al groot genoeg zonder indianenverhalen in de media.

En over die media gesproken. Daar is de laatste jaren heel veel veranderd. Iedereen met een slimme telefoon is tegenwoordig journalist en slingert berichten de wereld in. Niemand die de kwaliteit van de berichten en boodschappen controleert. Hoe meer sensatie, hoe beter en hoe meer mensen het oppikken. Ze voegen er hun eigen veronderstelde ‘feiten’ aan toe en verspreiden het verder. En voor je het weet lijkt het of er groot gevaar dreigt.

Is dat een bedreiging of een kans? Ik zie kansen. Uw vak en dat van ons is ingewikkeld. Het gaat om dieren, om welzijn, om leven, om doden, om eten. Dat hele proces omringen we met kwaliteitssystemen. Louise Fresco zei onlangs op Radio 1 naar aanleiding van het paardenvleesissue dat de veiligheid van de Nederlandse voedselproductie op een hoog niveau zit en niet te vergelijken is met 20 of 30 jaar geleden. Dat hebben we met elkaar bereikt en dat moeten we koesteren.

Van consumenten mogen we niet verwachten dat ze alle ins en outs van onze sector gaan begrijpen. Dat hoeft ook niet. Het gaat om vertrouwen en dat krijgen we door man en paard te noemen. Dus niet willen samenwerken met mensen die het niet zo nauw nemen maar gewoon goed ons vak uitoefenen en dat ook goed uitdragen. Want vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Dat is wel weer bewezen.

Marc van der Lee
Directeur Communicatie VION