'Mercosur akkoord? Dan de NVWA naar Brazilië!'
Mercosur, de handelsovereenkomst tussen Brazilië en andere Zuid-Amerikaanse landen met de Europese Unie, lijkt nu rond. In mijn ogen betekent dit dat de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) onderdeel van deze overeenkomst moet zijn. De autoriteit zou naar Brazilië en die andere landen moeten gaan om daar de hele varkensproductieketen op dezelfde wijze als hier te keuren.
Misschien lijkt het logisch om met de grondstoffen die in Zuid-Amerika aanwezig zijn daar varkens- of rundvlees te produceren en het naar Europa te verschepen. Dat zou beter kunnen zijn voor de CO2-voetafdruk dan grondstoffen hiernaartoe halen en er dan vlees van produceren. Of dat zo is mag wel eens goed worden berekend.
Al vind ik dat je diepgevroren vlees dat van zo ver weg komt niet vers mag noemen. En met de kanttekening dat er dan voor die grondstoffen geen vierkante meter tropisch regenwoud of andere natuur meer verdwijnt, anders is er geen sprake van een kleinere CO2-voetafdruk.
En het is minstens zo belangrijk dat het houden van de dieren, transport, slachten, de vleeskeuring enzovoort onder dezelfde voorwaarden gebeuren als hier in Nederland gebruikelijk is. Dus wat mij betreft gaat de NVWA naar Brazilië om daar te controleren. Dan hebben ze daar direct ook te maken met dezelfde keuringskosten als hier.
Akkoord gaan met het Mercosur-verdrag betekent verder ook dat de normen voor bioveiligheid, oppervlakte, groepshuisvesting van zeugen en straks ook het vrijloopkraamhok en varkens met een krulstaart in Zuid-Amerika verplicht moeten zijn. Net als overigens in heel Europa, of als straks Oekraïne aansluit ook daar. Nog een mooie taak voor de NVWA om dat te controleren.
Leren van Scandinavië
Die NVWA zou dan overigens eerst eens naar de Scandinavische landen moeten afreizen en kijken hoe ze daar omgaan met het transport van varkens met een krulstaart. Bekend is dat het ondanks alle maatregelen ook in die landen nooit 100 procent lukt om staartbijten te voorkomen.
De varkens met een aangebeten staart mogen in het noorden van Europa wel gewoon op transport en pas op de slachterij wordt bepaald of dit nu echt een probleem was voor het varken en de vleeskwaliteit. Dat moet hier in Nederland dus ook kunnen. Want je kunt toch niet zeggen tegen een varkenshouder die een halfjaar lang moeite heeft gedaan om varkens met een krulstaart te houden, dat hij 5 procent en soms meer van zijn varkens naar de Rendac moet afvoeren?
John Lamers
Redactie Varkens