Even..

Sinds Jan Mulder in De Wereld Draait Door zijn ergernis uitte over het gebruik van ‘gewoon’ als stopwoordje, ben ik eens op mijn eigen taalgebruik en dat van de mensen om me heen gaan letten. En inderdaad, het gebruik van ‘gewoon’ is wel heel erg gewoon geworden. Ik probeer dus mijn leven te beteren en op het gebruik ervan te letten.
Zelf heb ik echter meer moeite met het woord ‘even’. En dat kwam ik ook meer dan me lief was tegen sinds het moment-Mulder. Zowel in mijn eigen conversaties als in die van mijn gesprekspartners.
Ik heb er zo’n moeite mee omdat ‘even’ vaak gebruikt wordt in situaties, waarin het tegenovergestelde aan de hand is. Een complex probleem moet ‘even’ opgelost worden, een belangrijke vraag wordt ‘even’ aan de directie voorgelegd. Vooral voorlichters en woordvoerders zijn er goed in. De lading of het belang gaat meteen van het onderwerp af, door toevoeging van het woord ‘even’. Het wordt (volledig onterecht) gedegradeerd tot bijzaak.
Toen we vergaderden over het thema klimaat, was een aantal varkenshouders aanwezig om mee te denken. Ik merkte dat ook daar het woord ‘even’ voor problemen zorgt. Het feit dat de voeradviseur de klimaatadvisering er soms ‘even’ bij doet, viel niet overal in goede aarde. Sommige varkenshouders zaten met de handen in het haar, omdat ze beslissingen hadden genomen op basis van ‘even’ bijstellen. Of ‘even’ installeren. Wat dus niet bleek te werken.
Natuurlijk draagt elke ondernemer de verantwoordelijkheid voor zijn eigen bedrijf. Maar dat is niet altijd gemakkelijk, met zoveel meningen op het erf. Mijn conclusie: wees extra kritisch als het woord ‘even’ valt. Het is hét signaal dat er een gevoelige snaar geraakt is of dat het om complexe materie gaat.
Dan is het een kweste van ‘gewoon’ zelf ‘even’ goed nadenken. Dus.

Janneke Janssens
hoofdredacteur Varkens