Betere bigoverleving? Herken waar het fout gaat! (Deel 2)

Darminfecties zijn veruit de belangrijkste infectieuze oorzaken van biggensterfte in het kraamhok. Zowel bacteriën, parasieten, virussen als een combinatie ervan kunnen kraamstaldiarree veroorzaken.

Kraamstaldiarree

De belangrijkste bacteriën verantwoordelijk voor kraamstaldiarree zijn Escherichia coli (E. coli) en Clostridium perfringens (C. perfringens) type A en type C. De klinische symptomen treden vooral op tijdens de eerste levensweek.

E. coli-infecties zijn de meest voorkomende oorzaak van geboortediarree. Wanneer u niet snel ingrijpt, leidt de infectie snel tot uitdroging en hoge sterfte.

Naast E. coli-infecties veroorzaken ook infecties met C. perfringens darmproblemen bij zuigende biggen. Er zijn 2 types C. perfringens, namelijk type A en type C. C. perfringens type C produceert gifstoffen die de bloedvaten van de dunne darm kapotmaken, waardoor er bloed in de dunne darm kan lekken. De aandoening wordt gekenmerkt door een hoge sterfte. C. perfringens type A daarentegen kent een milder verloop met minder sterfte, maar met meer zwakke biggen en achterblijvers. De sterfte kan wel oplopen als er tegelijkertijd infecties met andere ziekteverwekkers optreden of wanneer de infectie onbehandeld blijft.

Rotavirusinfecties zijn de belangrijkste virale oorzaak van diarree bij zuigende biggen. De symptomen worden vooral gekenmerkt door een ernstige, waterige diarree die vlug leidt tot uitdroging.

Coccidiose-infecties zijn de belangrijkste parasitaire infecties bij kraambiggen. Coccidiose veroorzaakt diarree en verliezen door een vertraagde en ongelijke groei. De problemen treden vooral op in de tweede en derde levensweek. Coccidiose zorgt bovendien voor een verstoring van de darmflora en kan de klinische symptomen en verliezen ten gevolge van andere darminfecties zoals met C. perfringens type A verergeren.(1)

Andere infecties

Ook andere infecties, zoals hersenvliesontsteking, gewrichtsontsteking, bloedvergiftiging en longontsteking, zorgen voor een verhoogde sterfte.

De belangrijkste virale infecties die een bedreiging vormen voor de gezondheid van zuigende biggen zijn infecties met het PRRS-virus en met het griepvirus. Biggen kunnen al in de baarmoeder of na kort na de geboorte besmet worden met het PRRS-virus. De symptomen zijn onder andere zwakke biggen met ademhalingsproblemen, lusteloosheid en verhoogde sterfte.

Anders dan bij PRRS zijn biggen bij de geboorte vrij van het griepvirus. Op bedrijven met aanhoudende griepproblemen worden de biggen vaak wel al in de kraamstal geïnfecteerd. Griepinfecties bij zuigende biggen kunnen luchtwegproblemen veroorzaken, maar kunnen ook onopgemerkt blijven. In beide gevallen zijn de biggen een bron van infectie voor de zeug en voor hun toomgenoten en zijn ze verantwoordelijk voor het in stand houden van de circulatie van het griepvirus in het bedrijf.

Naast hun rechtstreekse schadelijke effecten kunnen PRRS- en griepinfecties ook de ernst van andere (bacteriële) infecties verergeren. Zo is het aangetoond dat het griepvirus de ernst van streptokokkeninfecties verergert.(2,3)

Conclusie

Binnen de infectieuze oorzaken van biggensterfte zijn darminfecties veruit de belangrijkste. Daarnaast kunnen ook andere infecties, zoals hersenvliesontsteking, gewrichtsontsteking, bloedvergiftiging en longontsteking, zorgen voor een toename van de sterfte in het kraamhok. Een belangrijke rol is weggelegd voor infecties met het PRRS-virus en het griepvirus. Naast de rechtstreekse schadelijke effecten kunnen deze virussen ook de ernst van andere infecties versterken.

Meer lezen over niet-infectieuze oorzaken van biggensterfte?