Voer of voeding?

De Nederlandse varkensstapel is - volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek - tussen 1 juli 2012 en 1 juli 2013 stabiel gebleven. Je zou daarom verwachten dat de voerbehoefte in Nederland ook nagenoeg hetzelfde is. Dit is echter niet het geval. Uit cijfers van de Nederlandse Vereniging Diervoederindustrie blijkt dat de afname van mengvoeders al jaren terugloopt. Al snel zoekt men naar oorzaken en wordt er onder andere gesproken over de effecten van beren, het voeren van bijproducten, losse grondstoffen en Corn Cob Mix.

Wat is er nu werkelijk veranderd?
Als wij over voer spreken dan gaat het vaak over één voersoort. Het verbaast me dan ook hoe makkelijk men vergelijkt en oordeelt op basis van de vergelijking van bijvoorbeeld twee afmestvoeders. Bij voeding gaat het voor mijn gevoel over heel wat anders. Bij voeding gaat het over de genetica van het dier en de invloed daarvan op het hele groeitraject. De uitgebreide proeven die we met TOPIGS uitvoerden bevestigen dat de inzichten en behoeftes totaal anders zijn dan jaren geleden.

Genetica
Als we alleen al kijken naar de gerealiseerde voortgang in genetia: Zeugen zijn steeds magerder geworden en realiseren toch nog een hoge biggenproductie. Vleesvarkens gaan steeds efficiënter met voer om en bereiken de maximale groei in een eerder stadium. Dat betekent dat we niet alleen voersoorten moeten aanpassen, maar ook de voedingsstrategie. Op ons testbedrijf met 1.400 vleesvarkens (all-in-all-out) testen we dat continue. Al zes jaar op rij behaalt deze ondernemer een groei van meer dan 900 gram per dag.

Diversiteit
Wat ik wil aangeven is dat het hedendaagse varken genetisch veranderd is. In sommige situaties spreken we over vroegrijpe dieren en in andere gevallen spreken we juist over laatrijpe dieren. Ook zien we dat er genetische verschillen zitten in de opnamecapaciteit van de dieren. De voedingsbehoefte van de dieren is dus divers en daar zal de mengvoerindustrie dan ook telkens weer op moeten inspelen. Dit kan aan de ene kant door de voedingsstrategie aan te passen en door - wat zeker zo belangrijk is - samen goed in beeld te krijgen wat de werkelijke opname van de dieren is en wat de schakelmomenten zijn.

Uiteindelijk bepaalt de input (prijs per 100 kg) slechts voor een klein deel uw rendement. De output (voerkosten per kilogram groei) is en blijft in dat opzicht veel belangrijker.

Ronald Tibbe
Verkoopleider De Heus Voeders