Allemaal aan de smart farming?

Het is een hot item. IoT (Internet Of Things), smart farming, sensoren, big data… Een hoop kreten die voor je gevoel uit de lucht komen vallen. Je zou bijna zeggen uit de cloud vallen, nog zo’n term. En toch denk ik dat we er aankomende jaren nog heel veel meer van gaan horen.

Het begint met een RFID-chip. Door geen gewoon oornummer bij de big in te doen, maar een chip, kun je veel data vastleggen. Bij biggen kun je denken aan het geboortegewicht, de moeder, de vader, ziekten, verplaatsingen enz. Je big wordt hierdoor traceerbaar. Maar wat veel belangrijker is: hij is herkenbaar. Wat gebeurt er met je big? Nu wordt deze geboren en bij ongeveer 10 weken met een gewicht van 25 kilo gaat hij naar de vleesvarkenshouder. Daar wordt de big een vleesvarken en bij ongeveer 120 kilo gaat hij naar de slachterij.

Maar door de big te volgen wordt ook zijn groei zichtbaar. Hoe meer meetpunten, hoe beter de ontwikkeling te volgen is. Hierdoor wordt inzichtelijk wat de spreiding is in groei en kun je ook zien wat de invloed van voeding en gezondheid is. Uiteindelijk is de uitdaging dat we uniforme koppels zo snel mogelijk bij het slachthuis af kunnen leveren tegen zo laag mogelijke kosten.

Door sensoren in de stal te hangen en deze met de gegevens van biggen te koppelen (ook wel  IoT genoemd) komt er een schat aan informatie tot onze beschikking. En daar zit dan ook meteen het gevaar in. We worden overspoeld met data. Maar wat is nu een goede analyse? Welke data hebben we nodig om ons resultaat te verbeteren? Dat is een groot avontuur vol uitdagingen. Tenslotte moeten we eerst de informatie vastleggen. En wel heel veel informatie oftewel: big data. Pas daarna kan je naar verbanden op zoek en daar hebben we ICT-ers voor nodig. Maar deze mensen zullen ook verstand van varkens moeten hebben om de goede data aan elkaar te koppelen voordat er geanalyseerd wordt. Je kunt wel met een Chinees willen praten, maar zonder goede tolk gaat dat erg lastig!

Maar ook na de analyse zijn we er nog niet. Als varkenshouders willen we adviezen waarmee we vooruit komen. Dit alles bij elkaar maakt het complex.

Laten we eerst maar eens beseffen dat als we informatie op een chip zetten en gegevens van sensoren vastleggen, dat we dan realtime data verzamelen. Hier moet ook realtime op gehandeld gaan worden; geen analyses achteraf van maanden oude data. Je situatie is dan zo veranderd dat het advies achterhaald is. Kortom: we gaan op termijn anders varkens houden. We krijgen nieuwe data waar we anders naar moeten kijken en mee moeten leren omgaan. Zoiets vraagt om aanpassing van onszelf. Het is te vergelijken met de stap van handmelken naar robotmelken. Ik durf die uitdaging wel aan. U ook?

Ruth van der Haar
Varkenshoudster