Jeroen Gloudemans: 'Blij van enthousiaste mensen om me heen'

Op de Industrieweg in het Brabantse Nijnsel is het deze vrijdagmiddag rustig. Voor het bedrijfspand van Verba wapperen groene vlaggen, staat een stationsklok en is slechts een van de parkeerplaatsen bezet. 'Als lezers deze rubriek voor zich hebben, gonst het hier weer van de bedrijvigheid', zegt Jeroen Gloudemans met een brede lach, nadat hij de voordeur heeft geopend.

De twintig medewerkers van het familiebedrijf dat is gespecialiseerd in het maken van varkensvoerbakken, zijn deze middag al naar huis voor een twee weken durend kerstreces. Alles is keurig opgeruimd en gepoetst. 'Zo'n vakantiesluiting geeft rust. Een productiebedrijf dat op halve toeren draait, werkt niet', stelt de Verba-directeur. 'Bovendien heb ik nu ruimte om nog wat klusjes af te werken, voordat ik, zoals altijd aan het einde van een werkdag, hier de deuren sluit.'

Mensen vooruithelpen

Met een beker koffie gaat Gloudemans naar zijn kantoor, maar vrijwel meteen moet hij zijn verhaal onderbreken. 'Excuses, maar ik moet even de deur openen', zegt hij en staat op. Enkele minuten later keert hij terug met een papier in zijn hand voor de facturering. 'Iemand kwam een doos drinknippels halen. Ik vind het mooi om klanten vooruit te kunnen helpen.'

Dat typeert zijn betrokkenheid en de charme van een familiebedrijf. 'Voordat ik hier in 2015 directeur werd, werkte ik vijftien jaar bij een familiebedrijf in de autobranche met meerdere vestigingen', zegt de Brabander. 'Ik was kwaliteitsmanager en marketeer en maakte deel uit van de directie. In de jaren dat ik daar werkte, is die wereld erg veranderd en meer aan regels gebonden. Toen een overname door een grote auto-importeur zich aandiende, besloot ik niet mee over te gaan.'

Juist in die tijd raakte Gloudemans aan de praat met Bert Verbakel, oprichter van Verba, om zijn werk over te nemen. 'Hij is mijn peetoom, dus kennen we elkaar al lang. We hebben een goede klik', licht hij toe. 'Ik kom helemaal niet uit de sector, maar in mijn jeugdjaren heb ik in de weekenden en vakanties samen met opa varkens verzorgd. Ook heb ik bij de productie van voerbakken meegewerkt. Ik ken het bedrijf en ook Bert weet wat voor vlees hij met mij in de kuip zou krijgen.'

'Het voelde als thuiskomen'

Voor Gloudemans voelde het directeurschap bij Verba als thuiskomen. Hij kon voortbouwen op een trouw bestand van leveranciers en stalinrichters en betrokken en enthousiaste medewerkers. 'Dat werken met positieve mensen maakt me elke dag weer blij. Ook krijg ik er energie van dat we vrijwel alles in eigen huis maken en al onze toeleveranciers Nederlands zijn op één Duitse leverancier na', zegt de directeur.

'We innoveren op basis van vragen uit de markt razendsnel omdat we alles in eigen huis uit kunnen voeren. We maken zelf de testversies en ontwikkelen net zo lang totdat het werkt. Daarna tekenen we details uit en werken we de vernieuwde producten netjes af', legt Gloudemans uit.

Wat de directeur trots maakt, is de circulariteit van het bedrijf. Zo liggen er zonnepanelen op het dak van de hallen, maar de meeste impact maakt het hergebruik van 100 procent gerecycled polyetheen voor de platen van de droogvoerbakken. 'Al zo'n veertig jaar verwerken we jaarlijks ongeveer 800.000 kilo van die reststroom uit onze consumptiemaatschappij', benadrukt Gloudemans. 'Wat er aan voeders in onze bakken gaat, bestaat ook grotendeels uit reststromen uit de levensmiddelenindustrie. De varkenshouderij betekent gigantisch veel voor de circulaire economie. Dat wordt ondergewaardeerd in ons land.'

De directeur vindt het een lastige discussie dat tegenstanders de sector met gepassioneerde varkenshouders zo negatief wegzetten, terwijl 80 tot 90 procent gewoon goed gaat. 'Ik zou willen dat ze het positieve zouden waarderen en de varkenshouderij de ruimte en tijd gunnen om aan de minder goede punten te blijven werken.'

Gezelligheid

Gloudemans is geboren en getogen in Gemert, waar hij nog steeds woont met zijn vrouw, zoon en dochter. Hij hecht aan het gezins- en familieleven, eten en gezelligheid. 'Koken vind ik leuk en ik zet van alles op tafel. Een Thaise of Indiase curry vind ik heerlijk, maar ik houd ook van stoofpotjes', zegt de Brabander.

'Ik tennis, loop hard en lees om in slaap te vallen. Geschiedenis boeit mij enorm. Had ik op school beter mijn concentratie bewaard, dan zou ik nu misschien een jongere versie van historicus Maarten van Rossem zijn geweest.'