De laatste ronde

Tijdens mijn loopbaan als varkensspecialist voor een voerfabriek kwam ik op veel verschillende adressen. Op plekken met even zoveel verschillende mensen. Ieder met zijn eigen vaardigheden, ondernemersplannen en toekomstvisie. Met de ene krijg je een zakelijke band en probeer je samen het bedrijf naar het gewenste niveau te brengen. Voor de andere krijg je een heel andere functie.
Zo ook voor boer Jansen, een alleenstaande man met enkele honderden vleesvarkens, een kudde schapen en wat grond. Voer afwegen door de emmer aan de weegunster te hangen en met het waterpistool een afgemeten hoeveelheid water over het voer. All-in-all-out per afdeling, biggen van een vaste fokker. Bewerkelijk, maar er waren weinig problemen. De boer was gelukkig.

Naast het begeleiden om tot een zo goed mogelijk resultaat te komen, is er het sociale aspect dat telt bij zo’n man. Samen een bakje koffie drinken met een lekkere koek en een praatje over de dagelijkse dingen en zaken die in de wereld gebeuren. Dit is zeker zo belangrijk voor hem.
Na wat fysieke problemen, een fokker die stopt en lage rendementen, hebben we besloten brijbakken in de hokken te plaatsen. Om het voer in de bakken te krijgen, kwam er een automatische voerwagen en werd all-in-all-out voor de hele schuur doorgevoerd. Grotere koppels, minder transportkosten, geen aan- en afvoer van varkens tijdens de ronde en dus veel minder werk. En weer was de boer gelukkig.

In 2012 is het bedrijf aangemeld voor de stoppersregeling. Met balansballen in de put en aangepast voer kunnen we nog een hele tijd vooruit. En tegen eind 2019 zullen er zich wel nieuwe oplossingen aandienen om door te kunnen gaan. Nu is het bijna 2020. Maar oplossingen zijn er niet gekomen en de laatste biggen zijn net opgelegd. Er komt een eind aan iedere morgen de dieren controleren. Er komt een eind aan varkensvoer bestellen. Er komt een eind aan de alledaagse normale dingen die horen bij het houden van varkens. Als we samen langs de varkens lopen en we hebben het over de laatste ronde, staan de tranen in zijn ogen. Het einde van 35 jaar passie voor varkens is nabij. Maar deze keer staat er geen gelukkige boer.

Frank van den Berg
Varkenshouder