'Varkensliefde opwekken is de kunst'

Tegenstanders van varkensvleesproducerend Nederland slaan bij het minste of geringste luidruchtig op de trom en zijn volhardend. Op termijn zal dat aan de stoelpoten blijven zagen van de nationale voedselvoorziening en de gewone burger treffen. Ook wereldwijd.

Een charmeoffensief is broodnodig. Op een of andere manier moeten we elke Nederlander bewust kennis laten maken met het varken. Als dat lukt, groeien de belangstelling en liefde voor het nuttige kringloopdier. Het Weekend van het Varken en storytelling zijn bij uitstek geschikt om varkensliefde op te wekken.

Een verhaal dat tot de verbeelding spreekt, kan ook gaan over de historie van het varken in ons land. In vroegere tijden had vrijwel elk huishouden er een in de achtertuin en liepen varkens los door de steden. Stedelingen keken verlekkerd naar de scharrelende dieren omdat ze heerlijke producten tegemoet konden zien, zoals spek en bloedworst. Een luxe.

Desondanks is het dier uit het stadsbeeld verdwenen, met name vanwege de geuroverlast. Die ontstond niet zozeer door de keutels en urine op de straten en in het stadsgroen, maar door het varkensbloed. Dat stroomde tijdens het ambachtelijk slachten met spoelwater via de straatgoten het openbare riool in.

Zeker bij hoge temperaturen moet die stadslucht niet te harden zijn geweest. Varkens werden daarom naar de buitenwijken en uiteindelijk naar het platteland verdreven en er verrezen stadsslachthuizen. Zo verdween het varken uit het beeld van stadsbewoners en groeide de afstand tussen dit dier en de massa.

Met liefde heeft de professionele varkenshouderij de voorziening van dierlijke eiwitten van miljoenen mensen overgenomen. Wederkerigheid zou op zijn plek zijn. Opwekken van varkensliefde is de kunst.

Jos Thelosen
Varkensredacteur