Efficiënte productie verplicht

De laatste tijd is er gelukkig hernieuwde aandacht voor onze eerste levensbehoefte: voedsel. Jarenlang heeft iedereen het maar vanzelfsprekend gevonden dat wij (de westerse wereld) in overvloed over voedsel konden beschikken. Maar nu begint de maatschappij door te krijgen dat het tij aan het keren is.
Doordat de nieuwe, krachtige, opkomende economieën in de wereld veel minder last lijken te hebben van allerlei financiële perikelen, is hun koopkracht veel sterker dan die van de oude economieën zoals de VS en Europa. Dat betekent dat zij in de race of de concurrentie om de schaarse grondstoffen in de wereld meer kunnen bieden en dus ook grote volumes naar zich toetrekken. Het gaat zelfs zover dat zij momenteel andere delen van de wereld bij wijze van spreken aan het koloniseren zijn zoals wij dit eeuwen geleden gedaan hebben. Alleen is het verschil nu dat zij deze landen niet bezetten en onderdrukken, maar dat zij daar land en dus grondstof en productieposities gewoon kopen. Hun doel hierbij is voedselzekerheid voor hun eigen bevolking. En deze voedselzekerheid zorgt vervolgens weer voor interne sociale stabiliteit en ook betaalbare dagelijkse voeding.

Het is niet voor niets dat bij de vorming van de Europese Unie net na de Tweede Wereldoorlog voedselzekerheid, naast uiteraard veiligheid, een hoofdprioriteit was. Heden ten dage was men dat in Europa, vanwege de overvloedige beschikbaarheid, maar even vergeten. Ik ben blij dat nu ook de discussie over de wijze van produceren meer bespreekbaar wordt. Het leek wel of er jarenlang een taboe rustte op intensieve productiemethoden en er door een beperkte groep een elitaire discussie werd aangezwengeld over productiemethoden van zowel dieren als gewassen. Daarbij ging men er maar gemakshalve vanuit dat wij het middelpunt van de wereld zijn en wij dus bepalen in welke richting het gaat met betrekking tot toekomstige productiemethoden in de wereld.

Maar niets is minder waar. Op dit moment worden we in sneltreinvaart ingehaald door de economische realiteit en moeten we snel schakelen om onze voorsprong te behouden. Andere landen c.q. economieën dicteren en beheersen de toekomstige agenda over de voedselvraagstukken.
Maar op één manier kunnen wij hierop nog aan- of inhaken en dat is door onze voorbeeldpositie, die we ontegenzeggelijk nog steeds hebben, in de wereld goed te benutten en te behouden. Misschien moeten we dan maar voor de interne lieve vrede de term intensieve productie vervangen door efficiënte productie, waardoor het ook weer wat duurzamer klinkt.
Wat mij betreft staat er in het toekomstige regeerakkoord dat efficiënte productie verplicht wordt. Dat is onze morele en ethische plicht met de groeiende wereldbevolking en de steeds schaarsere grondstoffen!

Wyno Zwanenburg
Voorzitter NVV