Gegrom om aandacht

Het is dan aan mij om dat niet-drachtige dier te vinden in de groep. Vaak gebeurt het dat één zeug blaft als je gaat zoeken. Dat is een alarmsignaal waarna alle zeugen stil worden. Dan is het de kunst om geduld te bewaren en te wachten op een nieuwe grom. En ja hoor, ze bevindt zich onopvallend tussen de grote zeugen. Een zacht grommende eersteworps, blik op oneindig, oortjes gespitst en recht overeind. Ze staat als een paal!

Op dat moment brak het angstzweet mij uit, ik was vergeten sperma te bestellen vóór de donderdag. Gisterenavond wist ik in mijn achterhoofd al dat ik iets vergeten was. Maar toen kon ik er niet op komen wat dat was: mijn bestelling plaatsen bij de ki dus. Wat stom. De laatste tube had ik die dag gebruikt omdat ik altijd ruimer bestel om bijvoorbeeld terugkomers te kunnen insemineren.

Uit ervaring weet ik dat de koerier vaak wat extra doses bij zich heeft voor dit soort onverwachte, vergeten bestellingen. Ik appte hem dus maar snel. Want in het aanzwellende kabaal van zeugen die ik nog moest voeren, kon ik toch niet bellen. Vlot kreeg ik zijn antwoord. Hij ging er meteen achteraan en snel volgde een bericht met het tijdstip waarop het gebracht zou worden.

Yes! Top! Ik was weer helemaal gerustgesteld. Deze jonge zeug kan namelijk niet wachten tot morgen. Dan zou het insemineren te laat zijn. En ik wil het haar niet aandoen dat mijn uit de kluiten gewassen beer Willem of Alex haar een hernia bezorgt.

Toen ik bij een kop koffie mijn appberichten met de ki-koerier nog een keer las, moest ik toch wel even lachen. De vaktermen die we gebruikten en waarmee we elkaar meteen begrepen. Voor een leek zou zo'n berichtenwisseling bijzonder vreemd overkomen. Maar dat is juist de charme van onze sector. Ik houd daarvan. En nou maar duimen dat 1103 drachtig wordt.