'Mister Sterksel: bedankt!'

Toen ik in 1990 bij het Proefstation voor de Varkenshouderij in het Brabantse Rosmalen aan de slag ging, was Varkensproefbedrijf Sterksel een van mijn werkplekken. Mijn eerste ontmoeting met Koos staat me nog helder voor de geest. Een kop koffie tappen in de kantine en mee naar zijn kantoor. Peilen wie hij nu weer vanuit het Rosmalense in zijn maag gesplitst kreeg.

Een Brabantse boerenzoon van een gemengd bedrijf met koeien, zeugen en toen al uit de legbatterij vertrokken kippen was voor hem een meevaller. Want varkensboeren en varkens houden moet je van binnenuit kennen om het allemaal goed te snappen. Maar vooral ook om mee te kunnen denken in het oplossen van vraagstukken waar de ondernemende sector mee moet dealen.

Een van de Sterksel-onderzoeken waar ik bij betrokken was, betrof het rioleringssysteem. Frequente mestafvoer zou flink bijdragen aan verlaging van de ammoniakuitstoot. Dat het milieueffect van het simpele systeem onder praktijkomstandigheden tegenviel, liet Koos duidelijk horen. Over het te testen mestschuifsysteem in de Sterkselse spiegelgladde mestputten zei hij: 'Bewegende techniek onder de roosters is gedoemd te mislukken.'

De dunne mestfractie ontwateren via omgekeerde osmose was ook een van mijn Sterksel-proeven. 25 gulden (11,35 euro) per kuub is veel te duur, bazuinde Koos rond. Nu zou elke boer er direct voor tekenen om voor dat bedrag het mestvolume op zijn bedrijf te halveren.

Innovatief was ook het mest-, milieu-, dierenwelzijns- en diergezondheidsgerelateerd onderzoek met het diepstrooiselsysteem. Mest en urine composteerden onder de groeiende, stoeiende, wroetende en rustende varkenslijven. Helaas zorgde de bijvangst – belastend werk, meer kosten en verhoogde uitstoot van stikstofdioxide – ervoor dat Koos weer snel een van stallen moest verbouwen.

Van talloze onderzoeksresultaten in Koos zijn Sterksele varkenstallen heb ik zijn mening en praktische kijk op het toekomstgericht houden van varkens gehoord. Mijn pen laat ik nu echter rusten. Mister Sterksel, bedankt voor je wijsheid, betrokkenheid en varkenspassie!

Jos Thelosen
Varkensredacteur