Polderen met Afrikaanse varkenspest kan niet

Dat Nederland biggen vervoert naar collega-varkenshouders die toevallig een andere taal spreken, is prima. Niet prima is dat we geen keiharde afspraken maken over dat transport. Na een week polderen is er een dringend advies aan varkenshouders en transporteurs om goed te letten op de reiniging en ontsmetting. Dat gaat wat mij betreft niet ver genoeg.

We moeten naar het Deense model. Daarbij komt een vrachtwagen de grens niet over, voordat die nog een keer is gereinigd en ontsmet. Dat mag de chauffeur niet zelf doen. Dat doen gespecialiseerde wasstations.

Daarnaast werkt Denemarken met groene, rode en zwarte zones. Groen is een risicogebied – gebieden zonder risico zijn er dus niet – rood is een hoogrisicogebied en zwart is alarmstadium. Zwart zijn alle gebieden met Afrikaanse varkenspest of andere veewetziekten bij gehouden varkens of bij wilde zwijnen. Vrijwel alle Oost-Europese landen zijn zwart net als aangrenzende gebieden. De Duitse deelstaat Brandenburg was al zwart en dat is nu verder uitgebreid.

Zodra een veewagen alleen al door een zwart gebied rijdt, gelden er strikte voorschriften: zeven dagen geen vee laden. Na het wasstation waar de vrachtwagen van binnen én buiten compleet wordt gewassen en vervolgens grondig ontsmet, komt de veewagen in de rode categorie. Ook dan is er nog een wachttijd van twee dagen voor die weer mag rijden.

Dergelijke keiharde regels hebben we in Nederland ook nodig, naast dat er uiteraard veel meer zekerheid moet zijn over de insleep via voedsel vanuit die landen, de aanpak van wilde zwijnen in het buitengebied en de aanpak van de externe en interne biosecurity op de varkensbedrijven. Als we het nu laten liggen en we slepen toch Afrikaanse varkenspest of een andere ziekte binnen, dan is dat een hard gelag voor alle varkenshouders, maar ook voor de transporteurs en vele anderen die hun dagelijks brood verdienen in de sector.

John Lamers
Redactie Varkens.nl