Groepsjokers creëren hun varken

Ik stop even om echt goed te kijken. 'Zonder boeren zit je naar een leeg bord te loeren!', staat er op de zijkant. Wat een mooi exemplaar en knap gemaakt. Ik vraag me af welke creatievelingen dit varken in elkaar hebben geknutseld.

Carnaval wordt bij ons in Zuidoost-Drenthe serieus gevierd. Zelf ben ik er niet mee grootgebracht. Carnaval zit niet in mijn genen. Toen de kinderen klein waren, gingen we altijd naar de optocht kijken in onze Stiekelstad. Ik heb altijd enorme bewondering voor de bouwwerken van carnavalsvierders, hun vindingrijkheid en hun saamhorigheid.

Ondertussen dwalen mijn gedachten af naar bijna zeventien jaar geleden. Onze jongste zoon Martijn werd geboren op Rosenmontag: 03-03-2003. De dag van de grote Stiekelstadoptocht. En omdat Martijn in de carnavalsweek werd geboren, is hij verwelkomd als heuse Stiekelbaby. De prins carnaval en zijn prinses en de hofdames kwamen op kraambezoek.

De oudste twee kinderen zijn nu het huis uit en ik volg het plaatselijke carnavalsgebeuren alleen nog via Facebook. Toch sta ik pal voor deze carnavalswagen uit een ander dorp. Ik deel de foto van Het Varken via Twitter en schrijf onder meer: 'Deze wint van mij de eerste prijs.' Later krijg ik een bericht van een vrachtwagenchauffeur op de A37 dat hij die wagen in de landerijen ziet rijden.

Mijn nieuwsgierigheid naar het verhaal achter de varkenscreatie begin enorme proporties aan te nemen. Ik plaats een nieuw bericht met foto op zowel Twitter als Facebook. Van wie o wie is dit varken? De bouwers kunnen rekenen op een kratje bier en droge worsten. Misschien wel een beetje vreemd, maar toch.

Talloze tips stromen via Twitter en Facebook binnen en de groep die zich Groepsjokers noemt, is snel gevonden. Mijn prijs is erg toepasselijk in deze carnavalstijd en natuurlijk ben ik welkom. Met mijn worsten en kratje ga ik naar Anouk en haar groep. Twaalf mannen en vrouwen hebben twee maanden heel hard aan Het Varken gewerkt. Met hun wagen willen ze iedereen laten zien achter de boeren te staan. Ik bedank haar voor hun waardering en steun. Hun creatie heeft mijn weekend bijzonder gemaakt en ik hoop dat zij mijn prijsje kunnen waarderen.

Het doet mij goed dat deze jongeren zo'n belangrijk thema aansnijden. In deze tijd waarin we als boeren het gevoel krijgen overal de schuld van te krijgen. Dat de nadruk ligt op het saneren en opkopen van varkensbedrijven. Het voelt alsof je als boer niet meer welkom bent in je eigen land.

Juist op dat moment komt een bedankberichtje binnen en een vraag. Of de Groepsjokers een rondleiding kunnen krijgen op ons bedrijf? Natuurlijk, Anouk! Jullie zijn welkom.

Sabine Grobbink varkenshouder in Barger-Compascuum