Korter diertransport geeft minder risico op overdracht resistente bacteriën

In het Efsa-advies wordt het risico beoordeeld van verspreiding van antimicrobiële resistentie (AMR) onder pluimvee, varkens en runderen tijdens transport tussen boerderijen of naar slachthuizen. 'Ondanks de beschikbare gegevens die de afgelopen jaren een afname van het antibioticagebruik laten zien, blijft AMR een dringend probleem voor de volksgezondheid dat op mondiaal en internationaal niveau moet worden aangepakt', zegt Frank Verdonck, hoofd van de eenheid Biologische gevaren en diergezondheid en dierenwelzijn van de Efsa.

'Door de belangrijkste risicofactoren, risicobeperkende maatregelen en onderzoeksbehoeften te identificeren rond het vervoer van dieren, zet de Efsa een nieuwe stap voorwaarts in de strijd tegen AMR, gebaseerd op het principe van 'One Health'. In dat principe is de risicobeoordeling van dieren en mensen geïntegreerd ', vervolgt Verdonck.

Op de juiste manier transporteren

In het advies wordt ook benadrukt dat het op de juiste manier transporteren van cruciaal belang is. Daarbij komt dat elke maatregel die de diergezondheid, het dierenwelzijn of de bioveiligheid direct voor en tijdens transport verbetert, zeer waarschijnlijk ook het risico op AMR-overdracht vermindert. De bevindingen van het advies vormen een aanvulling op de recent gepubliceerde aanbevelingen van de Efsa over het verbeteren van het dierenwelzijn tijdens transport.

De onderzoekers zien de aanwezigheid van resistente bacteriën bij dieren voor transport als een van de belangrijkste risicofactoren die bijdragen aan de overdracht van AMR. Andere factoren die hier vrijwel zeker aan bijdragen, zijn onder meer een verhoogde afgifte van resistente bacteriën via uitwerpselen, blootstelling aan andere dieren met meer of andere soorten resistente bacteriën, voldoende hygiëne van voertuigen en materieel en de duur van het transport.

Lange reizen die rust in verzamelcentra en controleposten vereisen, worden in het onderzoek geassocieerd met hogere risico's. Daar spelen specifieke factoren een rol, zoals nauwe contacten met dieren van verschillende boerderijen en stress.