Tjabering Tiggelaar optimaliseert productie: ‘Over voerdrempel gestapt’

Alles wat valt te onderhouden, bouwen of renoveren op zijn gesloten bedrijf met 210 zeugen doet Tiggelaar het liefste zelf. ‘Daar haal ik veel voldoening uit. Tegelijkertijd druk ik de kosten.’ Hij voert die kostprijsgedachte ook door bij de keuze van het voerpakket.

‘Mijn focus ligt op eenvoud en gemakkelijk werken en minder op het najagen van topprestaties bij de zeugen en vleesvarkens. In 2022 was ik met jaarlijks dertig gespeende biggen per zeug en een gemiddelde groei van 875 gram per dag tevreden’, verklaart Tiggelaar. ‘Door te investeren in luxere voeders merk ik dat met nog meer gemak een betere big- en vleesproductie is te behalen.’

De varkenshouder uit het Groningse Meeden is niet gemakkelijk te verleiden tot investeringen in duurdere voeders. Toch is het Albert Hadderingh van De Heus Voeders gelukt om Tiggelaars ondernemersgeest rijp te maken voor het optimaliseren van zijn bedrijf via voer.

‘Ik ben een jaar geleden bij De Heus gestart als varkensspecialist, maar was hier geen onbekende. Stapje voor stapje zijn we voedingszaken gaan finetunen, zodat met minimaal hetzelfde gemak meer kilo’s varkensvlees kunnen worden geproduceerd’, zegt Hadderingh.

Zo heeft Tiggelaar geïnvesteerd in een silo om zeugen in de kraamstal prelacto te kunnen voeren. ‘Twee keer per dag rijd ik met een kar door de kraamafdelingen om de zeugen met de hand te voeren’, licht de varkenshouder toe.

‘De hoogdrachtige zeugen een minder stuwend voer verstrekken, kost amper extra werk. Dit terwijl het een positief effect heeft op de bigproductie. De zeugen zijn rustiger geworden rond het werpen. Daardoor verloopt het werpproces vlotter en worden minder biggen dood geboren of doodgedrukt. De laatste tijd worden gemiddeld ruim veertien biggen per worp gespeend’, vervolgt Tiggelaar.

Het stijgende aantal biggen bij het spenen heeft de druk op de bezetting van de opfok- en vleesvarkensafdelingen verhoogd. Uitgangspunt bij Tiggelaar is om alle beren en gelten zelf slachtrijp te maken en via zijn handelaar af te zetten bij het slachthuis van Tönnies in het Duitse Sögel. Daarom zocht hij samen met Hadderingh naar een oplossing om de rondesnelheid op te voeren. Ze concludeerden dat het verhogen van de groei in het traject van 50 kilo tot zo’n 120 kilo levend gewicht het meeste impact zou hebben.

Twee hoogwaardigere voeders

Daarom krijgen alle vleesvarkens sinds juni een hoogwaardiger tussenvoer (Top 11) en een eindvoer met een hogere energiewaarde en in verhouding meer vitaminen en mineralen (Top 13). De veranderingen in de vleesvarkensafdelingen overtuigden Tiggelaar al snel dat zijn beslissing om te investeren in een hogere voerkwaliteit, de juiste was. ‘De dieren kleuren en glanzen meer en ontwikkelen een beter type. De sneller groeiende varkens ogen luxer en zijn vitaler’, vertelt hij.

Wat Tiggelaar ook opvalt, is de verbetering van de uniformiteit in de koppels. ‘Ik hoef amper nog varkens te verplaatsen naar de restafdeling. Mijn bedrijfsvoering verloopt soepeler en ik beleef nóg meer werkplezier aan het houden van varkens, iets wat ik al 37,5 jaar doe.’

Hadderingh wil die veranderingen in de vleesvarkensstallen graag zo snel mogelijk zwart-op-wit zien. ‘Ik verwacht dat de vleesvarkens over het hele groeitraject gemiddeld 50 tot 75 gram per dag harder groeien en de voerconversie enkele punten lager is.’

Breed lachend sluit Tiggelaar af: ‘Ik ben blij dat ik het lef heb gehad om over mijn investeringsdrempel heen te stappen. Een luxer voerpakket betaalt zich hier op meerdere fronten uit.’