'Tussen trots en tranen'

De reden? We krijgen steeds meer aanvragen voor pakketten die zijn bedoeld voor ondernemers die stoppen met hun varkensbedrijf. Cadeaupakketten als afscheid. Als bedankje. Als afsluiting van een intens hoofdstuk in een mensenleven. Daar krijg ik een dubbel gevoel van.

Aan de ene kant ben ik trots. Trots dat bedrijven ons weten te vinden om op een warme manier waardering te tonen. Dat ze kiezen voor iets echts, iets tastbaars, iets dat raakt. Dat Oijnk! deel mag uitmaken van zo'n belangrijk moment in iemands leven, vind ik bijzonder. Het voelt als een eer.

Maar aan de andere kant ben ik verdrietig. Want ik weet: achter elk pakket dat we inpakken, zit een verhaal. Een verhaal van een boer of boerin die een moeilijke beslissing heeft genomen. Soms gedwongen door omstandigheden, soms na een lange overweging, soms met pijn in het hart. En altijd met emotie.

Ik denk aan de keukentafels waar die knoop wordt doorgehakt. Aan slapeloze nachten, gesprekken met familie, zorgen over de toekomst. Aan het moment dat de laatste varkens de stal verlaten. Aan de stilte die daarna valt. Want het is niet 'gewoon' een bedrijf dat stopt. Het is een levenswerk, een identiteit, een manier van leven die verandert of verdwijnt.

Ik snap het ook. De druk is hoog. Regelgeving, financiële onzekerheden, maatschappelijke beeldvorming; het is niet niks wat er allemaal op boeren afkomt. Maar het blijft pijn doen om te zien hoe mensen die met zoveel liefde en inzet hebben gewerkt, nu afscheid nemen.

Toch is er ook iets krachtigs in die verhalen. Want de meeste van deze ondernemers stappen niet zomaar weg. Ze blijven betrokken. Ze blijven met trots vertellen over 'vroeger'. Ze dragen de liefde voor het vak met zich mee en dat maakt hen tot waardevolle ambassadeurs voor onze sector. Ook als ze geen varkens meer houden.

Daarom mijn oproep aan iedereen in de varkenshouderij: vergeet deze mensen niet. Stoppende ondernemers verdienen onze aandacht, ons respect en onze dank. Betrek hen bij bijeenkomsten, luister naar hun verhaal, geef hun een plek in het grotere geheel. Want juist zij kunnen bruggen bouwen, verbinden en vertellen hoe mooi ons vak is, misschien nog wel beter dan wie dan ook.

Dus ja, het is dubbel. Trots en tranen. Maar als we samen blijven kijken naar het menselijke verhaal achter elk bedrijf, dan geven we betekenis aan elk afscheid. En dan maken we van elk pakket niet alleen een bedankje, maar ook een eerbetoon.

Miriam Berkvens
Trotse eigenaar van Oijnk!