De keus is aan de consument

In het tv-programma Buitenhof werd afgelopen zondag gediscussieerd over de vraag of de veestapel in Brabant moet krimpen. Aanleiding voor de discussie vormde het aftreden van de Bladelse wethouder Joan Veldhuizen. Zij stelt dat de gemeente Bladel onaanvaardbare gezondheidsrisico´s neemt door de uitbreiding van de veestapel toe te staan. Dat beeld is overtrokken, maar laat wel zien dat ingrijpen door de politiek onvermijdelijk is.

Zoals wethouder d´Haens tijdens de uitzending van Buitenhof terecht aan gaf, hebben gemeentes geen instrumenten om de uitbreiding van de veestapel tegen te gaan. Bovendien moet er ook rekening worden gehouden met de sociaaleconomische gevolgen als bedrijfsuitbreiding wordt tegengewerkt. Schaalvergroting is vooralsnog de enige manier voor veel bedrijven om financieel gezond te blijven.

Toch moet er ook nagedacht worden over toekomstscenario´s om te voorkomen dat onze familie- en gezinsbedrijven worden weggedrukt door multinationals en voordat de veehouderij verdwijnt. Daarom moet er meer gekeken gaan worden naar nieuwe marktconcepten waarbij duurzaamheid en dierenwelzijn worden doorberekend naar de consument. De consument moet dan wel bereid zijn daar voor te betalen.

Om de belasting voor het milieu en de volksgezondheid te beperken zal er ook steun moeten komen voor een plan om de ammoniakuitstoot te reduceren. Dit is nodig om de verzuring van de Brabantse bodem tegen te gaan en daarmee de gezondheid van de bodem te verbeteren.

Ook moet er meer aandacht komen voor de beperking van de uitstoot van fijnstof. Minder fijnstof zorgt voor een afname van de risico´s voor de volksgezondheid. Dat is ook een conclusie die het RIVM heeft getrokken.

Dan is er nog het punt aangaande het risico op infectieziekten die kunnen worden overgebracht van dier op mens. Volgens Veldhuizen zou het risico op de overdracht van dergelijke infectieziekten door de aanwezigheid van de intensieve veehouderij erg groot zijn. Over dat verband bestaat binnen de wetenschap echter veel onduidelijkheid en mag dan ook niet worden gebruikt als argument voor de inperking van de veestapel.

Het besef dat de hoge kostprijs in Nederland de boer alsmaar dwingt tot schaalvergroting lijkt in discussies over de intensieve veehouderij vaak te worden vergeten. Het verschil in kostprijs met de ons omringende landen loopt alleen al voor varkensvlees op tot 14 cent per kilo. Dat komt vooral door de enorme regeldruk in Nederland. Als we de voedselproductie door familie- gezinsbedrijven dan ook in Nederland willen houden, moet er iets veranderen. Of laten we het over aan de multinationals? De keus is aan de consument.

Annie Schreijer-Pierik
Europarlementslid voor CDA