Het wordt spannend

Allereerst allemaal nog de beste wensen voor 2018! Dat het maar een goed varkensjaar mag worden, maar boven alles dat we zelf en onze naasten gezond mogen blijven.
Een nieuw jaar zet mij altijd even stil bij de keuzes die afgelopen jaar gemaakt zijn en wat deze gebracht hebben. Sommige keuzes maak je bewust, anderen noodgedwongen.

Zo zijn wij als één van de eerste varkenshouders overgestapt naar de TN50. Volgens Topigs Norsvin zullen we er op vooruit gaan. Aandachtspunten waren er niet. Wat in onze ogen gewoon betekende: we beginnen aan iets nieuws en de problemen komen vanzelf. Niets is foutloos, dus ook deze foklijn niet. Omdat we niet tevreden waren over de uierkwaliteit en daardoor de uniformiteit van de T50-biggen, gingen we de uitdaging aan.

Inmiddels biggen er vierdeworpszeugen en u raadt het al. Hét aandachtspunt is gevonden: de voeding. Volgens de voedingsmanual moeten ze ontzettend veel darmverteerbaar Lysine (DVlys) hebben, wat vervolgens voedingstechnisch niet zo simpel is. Tenslotte moet de varkenshouder de voerrekening wel kunnen blijven betalen. Het komt er in ieder geval op neer dat een eersteworps zeker 30 kilo meer voer meer nodig heeft. Je krijgt daar goede biggen voor terug en volgens de theorie efficiëntere vleesvarkens. Dat laatste vind ik erg lastig, omdat we twee lijnen vleesvarkens – van de T50 en de TN50) hebben. We zullen €6,- per vleesvarken moeten kunnen besparen, maar ik ben wel van mening dat hier de extra kosten van de zeug niet in zitten.

We hebben in het begin te sober gevoerd met grote spreiding in conditie van zeugen tot gevolg. Dit leidde tot verminderde vruchtbaarheid. Dit heeft ons zeker meer gekost dan dat het extra op had kunnen leveren. We gaan gelukkig door een goede voeraanpassing en door het wegen van de zeugen de goede kant op. Op de damesstudiegroep werd ik al gewaarschuwd dat dit twee worpen zou duren. Veel te lang in mijn optiek, maar helaas komt dat wel aardig uit. Ondanks het wegen van de zeugen! Je verzamelt veel data, maar om deze juist te interpreteren valt nog niet mee. Oftewel: we blijven een leven lang leren.

Inmiddels is de conditie hersteld, de vruchtbaarheid verbeterd en kijk ik halsreikend uit naar de aankomende periode. Want als de theorie klopt krijgen we ook genoeg goede biggen. Maar dat blijft nog even spannend.

Ruth van der Haar
Varkenshoudster