Kasper Bekker: 'Verdienmodel van boeren is mijn leidraad'

Afwisselend rijden een rode zelfrijder en een mestinjecteur met een trekker over het erf waar Kasper Bekker en zijn vrouw Erna tijdelijk wonen. Hun huis bij een boerderij in het Overijsselse Radewijk is omgeven door uitgestrekte weilanden en ze hebben zicht op grote windturbines op Duitse grond.

'We hebben onze zelfgebouwde woning in Hardenberg vorig jaar verkocht en zijn nu bezig met ons duurzame woonboerderijproject', licht Bekker zijn huidige situatie toe. 'In de loop van dit jaar gaan we in Collendoorn weer een nieuwe fase van ons leven in en kunnen we op elk moment met onze camper en racefietsen op pad.'

De laptop, mobiele telefoon en een kop koffie zijn bij Bekker altijd stand-by. 'Als iemand een beroep op mij doet, sta ik klaar. Net als varkenshouders werk ik elke dag, ook al is het soms slechts 10 minuten.' Hij is gespecialiseerd in het doorrekenen van de impact van aanpassingen op met name vleesvarkensbedrijven. Met zijn advies en veertig jaar werkervaring voegt hij waarde toe aan het verdienmodel van de varkenshouders.

'Een strebertje'

'Rekenen is van jongs af aan mijn dingetje geweest. Op de lagere school maakte ik al rekensommen waar menigeen van een hogere klas moeite mee had', zegt Bekker. 'Op de mavo was ik een strebertje omdat ik werd gezien als richtpunt. Ik wilde niet laten gebeuren dat iemand beter rekende dan ik. Op de havo en later bij de agrarische hogeschool in Dronten is dat heel wat minder geworden.'

Tijdens zijn opleiding aan de CAH Dronten zat Bekker op het internaat en in de barcommissie. 'Ik zorgde voor de inkoop, maar was zelf ook een goede barklant', vertelt hij met een lach. 'Mijn fascinatie voor de varkenshouderij is ontstaan omdat ik als plattelandsjongen werkte bij een buurman met een op groei gericht varkensbedrijf. Een half jaar stage bij Cavee Coveco, een van de voorgangers van de vleesverwerker Vion, heeft mijn drive om varkenshouders vooruit te helpen versterkt.'

Zijn eerste baan werd het plannen van de wekelijkse stroom van biggen en vleesvarkens voor coöperatie Coveco in de regio Veluwe. Daarvoor moest Bekker ook de boer op om biggen en vleesvarkens uit te zoeken. Na twee jaar stapte hij over naar zijn wensbaan om groepsvoorlichting te geven aan varkenshouders.

Dat Bekker bij het Consulentschap Varkens en Pluimvee in Zwolle aan slag kon, gebeurde na een wat stroef verlopen sollicitatieprocedure. 'Ik heb moeite met mensen die mij proberen te domineren', erkent hij. Ook zou hij wat te assertief zijn en te gevat. 'Toen de teamleider mij uiteindelijk de voorlichtingsbaan aanbood, accepteerde ik die direct.'

Verlengstuk van overheid

Deze overheidsbaan vervulde hij vierenhalf jaar. 'We werden steeds meer een verlengstuk van de overheid en moesten onder meer uitleg geven over de interim- en meststoffenwet', vertelt Bekker. 'Die regelgeving kwam niet overeen met mijn persoonlijke doel om vóór de boeren te werken. Bovendien zat de privatisering naar DLV eraan te komen.'

Bij voerfabrikant Coöperatie Salland groeide Bekker door naar teamleider varkens, pluimvee en rundvee. Nadat CoSal fuseerde met het grotere ABC Gelderland beleefde hij wat stressvollere jaren. 'Ik bleef voor mijn boeren opkomen en dat schuurde.'

Na het voer belandde Bekker in de wereld van de varkensfokkerij. Als commercieel coördinator bij het Stamboek Noord-Nederland kwam hij veel bij handelaren over de vloer. Na twee jaar vroeg varkenshandelaar Jan Schuttert hem om in zijn buitendienst te werken.

'Daar heb ik veertien leuke jaren beleefd met biggen inkopen, vleesvarkens exporteren naar Duitsland, klanten bezoeken en handelsactiviteiten uitbreiden. Ik ervoer dat Duitsers niet zo gecharmeerd waren van Nederlandse varkens; die waren te vet en hun gezondheid was niet zo goed.'

Meer groei, minder spek

Dat motiveerde Bekker om over te stappen naar coöperatie Topigs en zich sterk te maken voor het aanpassen van de fokdoelen richting de prestaties van de vleesvarkens: meer groei en minder spek. 'Met Jan Schuttert ben ik in die tijd naar Noorwegen geweest om het Noors Landras-varken te beoordelen en naar Nederland te halen.'

Na een reorganisatie hield Bekker het voor gezien en werkte hij drie jaar als accountmanager bij ForFarmers. Op zijn 59ste begon hij voor zichzelf. 'De enige druk die ik als zzp'er ervaar is om drie verschillende opdrachtgevers per jaar te hebben. Sinds 2019 heb ik meer dan honderd klanten geholpen. Elke dag voelt als een vakantiedag.'