KDV test 3 PIC-beren bij 8 boerderijen

KDV is gestart met het geneticaproject om te onderzoeken welke beer het lekkerste varkensvlees oplevert, met zorg voor dier én milieu. De invloed van drie PIC-eindbeerlijnen op de kwaliteit en smaak en malsheid van KDV-varkensvlees wordt onderzocht bij acht varkenshouderijen.

In juli is KDV in samenwerking met fokkerijorganisatie PIC en acht varkenshouders gestart met het geneticaproject. Vier deelnemende bedrijven hebben zeugen. Op deze bedrijven zijn zeugen ingedeeld in drie groepen. In een periode van zeven weken worden die groepen geïnsemineerd met sperma van de drie te testen PIC-eindberen: PIC408G, de meest gebruikte eindbeer bij KDV-deelnemers, de PIC337 en de PIC280. De geneticatest is gericht op het onderzoeken van 1.500 vleesvarkens – 500 per berenlijn – in de slachterij. “We willen alleen zuivere resultaten van elke eindbeer meenemen in de proef”, zegt Trudy van der Ven, boerderijcoach bij KDV en begeleider van het geneticaproject. “Dieren met identieke genetica in een hok, gehouden en geleverd onder gelijke omstandigheden in een afgebakende periode. Zelfs met de indeling op pariteit is rekening gehouden. We willen zo puur mogelijke cijfers krijgen.”

Het ultieme doel is zoveel mogelijk informatie in de praktijk en slachterij te verzamelen over de drie verschillende berenlijnen. “Hoe doen de biggen het qua groei? Wat is de spier- en spekdikte van de vleesvarkens en hoe staat het met de kwaliteit, de kleur en de pH van het vlees”, zegt zij. “Maar ook hopen we te ontdekken welke berenlijn zorgt voor het lekkerste varkensvlees.”

PIC-NL
Paul van der Meijden General Manager PIC-NL is blij mee te doen met de geneticaproef. Het verschil tussen de drie eindberen zit hem in de groei en voerconversie, de dikte van de spieren en de  uniformiteit en vitaliteit. “Vanuit PIC focussen wij bij de selectie van eindberen extra sterk op karkas- en vleeskwaliteit met kenmerken als pH, kleur, malsheid en intramusculair vet voor de smaak.”

RFID-chips

Dit soort proeven op de boerderij waren vroeger ingewikkeld en foutgevoelig. “Omdat we varkens via RFID-chips van geboorte tot aan de slachtlijn kunnen volgen, kunnen we nu wel gedegen onderzoek in de praktijk naar genetica doen”, stelt Van der Ven. “Als blijkt dat de ene berenlijn inderdaad smaakvoller varkensvlees oplevert dan de andere, dan kan elke KDV-deelnemer  daar eenvoudiger op inspelen zonder al te veel aanpassingen te moeten doen.”

De boerderijcoach is blij dat acht KDV-deelnemers bereid zijn gevonden mee te doen in het geneticaproject. “Deze pilot levert ook hen veel waardevolle informatie op. Maar het vergt wel extra arbeid en aandacht. Ze mogen verschillende rassen niet bij elkaar in één hok plaatsen en de rassen kunnen net wat anders reageren dan de varkenshouder gewend is.”

Consumententest

Naast de prestaties op de boerderij en informatie uit de slachterij vindt een consumentenonderzoek plaats. “Via een consumententest willen we onderzoeken welk vlees het beste smaakt, zodat we ons daarmee kunnen onderscheiden. Want de consument koopt KDV-varkensvlees toch vooral omdat het zo lekker is”, aldus Van der Ven.

Lees hier Van der Ven haar column.