Begin oktober was het World Pork Event in Madrid. Dit is een evenement waar Topigs Norsvin haar belangrijkste klanten van over de hele wereld uitnodigt. De 170 aanwezigen uit 27 landen vertegenwoordigden meer dan de Nederlandse productie. Sprekers van over de hele wereld gaven hun inzichten prijs. Op een informele manier werd veel kennis uitgewisseld.
Het is een mooie gelegenheid om eens te kijken wat er in de wereld gebeurt. Voor diegenen die denken dat Nederland gidsland is en dat we een voorbeeld voor de rest van de wereld zijn, was het jammer dat ze niet bij dit event waren. Ze zouden snel tot andere inzichten zijn gekomen.
In bijna alle landen integreert de varkensvleesproductie in rap tempo. Grote integraties met antibioticavrije productie, bijzondere houderijsystemen en/of eigen merken zijn daar geen uitzondering. Je kunt je voorstellen dat als je de keten van begin tot eind beheerst, je snel kunt inspelen op marktbehoeften zonder uitputtend te hoeven overleggen.
Het valt op dat we in Nederland nou juist veel kennis en een fantastische infrastructuur hebben om dit soort zaken te realiseren. Hoe kan het dan dat we links en rechts ingehaald worden? Zitten we te slapen zoals Nokia en Kodak deden? Komt het omdat we ons kostprijsleiderschap kwijt zijn en niet weten wat we nu moeten?
Ieder met zich zelf bezig
Ja, we zitten te slapen en zijn te veel met ons zelf bezig. De boeren ieder voor zich. De verschillende schakels in de keten voor zich. Wie realiseert zich dat er een hele goede samenwerking in de hele kolom nodig is om onze kennis en infrastructuur zoveel mogelijk te benutten? Als er niets gebeurt, zal er niet veel van onze meer dan 200% zelfvoorzieningsgraad overblijven. En daar is onze uitmuntende infrastructuur op gebouwd.
Mijn schrikbeeld is dat we eerst straatarm worden en onze hele infrastructuur afbreken voordat we bij onze positieven komen. Of gaan we echt samenwerken en staan we open voor nieuwe initiatieven en nieuw leiderschap? Ja inderdaad, daarvoor zullen alle schakels over hun eigen schaduw heen moeten stappen. We moeten erkennen dat we geen gidsland meer zijn, maar dat wel weer kunnen worden. We moeten gaan inzien dat ons gezamenlijk belang groter is dan onze individuele belangen en open staan voor nieuw leiderschap. Dit lijkt me een beter alternatief dan zelfgenoegzaam blijven geloven in ons verleden.
Samen weer gidsland
Ik hoop van harte dat we met de nieuwe POV-voorzitter kunnen bereiken dat we een gezamenlijke marsroute gaan bewandelen. Dit in plaats van ieder zijn eigen geitenpad. Samenwerking tussen boeren is een goede stap, maar we zullen alle kracht nodig hebben om de hele keten tot aan de consument beter te organiseren. Alleen dan kunnen we weer een gidsland worden waarop niet alleen het buitenland maar ook onze eigen inwoners trots zijn. Of aanvaarden we hetzelfde lot als Kodak?
John Lorist
Voorzitter Coöperatie Topigs