Abortus blauw

In de winter van 1990-1991 bedacht Hans Damman, mijn toenmalige collega van het Agrarisch Dagblad, deze naam voor een ziekte die we nog niet kenden. Op de zeugenbedrijven waren er grote problemen met abortus, zwakke biggen en toentertijd ook geregeld blauwe oren bij de zeugen. Vandaar de benaming. Kort daarna vertrok mijn collega bij het AGD en nam ik zijn taken als varkensredacteur over.

Nu, alweer bijna dertig jaar later, schrijf ik – inmiddels voor vakblad Varkens.nl – nog steeds geregeld over abortus blauw, de ziekte die we tegenwoordig PRRS noemen. Dat is gek, want al begin 1991 ontdekten de deskundigen in Lelystad dat een virus de oorzaak was van deze ziekte. ‘Mooi’, dacht menigeen toen, ‘dan maken we een vaccin en krijgen we de ziekte via vaccinatie onder de knie’.

Dat blijkt dus niet het geval. PRRS veroorzaakt nog steeds problemen en het ziet er niet naar uit dat het zomaar ophoudt. Met vaccinatie alleen – hoe strikt het schema ook is – lukt het niet PRRS-problemen definitief te voorkomen.

Een goede biosecurity van buiten naar binnen, maar ook binnen het bedrijf zelf, is noodzakelijk. Want het blijkt dat het virus ook heel lang op het bedrijf aanwezig kan zijn en dan toch weer voor problemen kan zorgen. Waarbij ik niet wil zeggen dat er geen nieuw virustype van buiten kan komen. Dat kan wel degelijk, dus ook de externe biosecurity moet perfect voor elkaar zijn.

Het PRRS-virus is nu dus al bijna dertig jaar lang de mens te slim af. Opnieuw opstarten met PRRS-vrije varkens is wel een optie, maar alleen haalbaar als de biosecurity perfect voor elkaar is. Hopelijk lukt het de komende jaren met alle nieuwe gentechnieken een vaccin te maken dat deze ziekte wél definitief kan aanpakken.

Het was al een lange tijd geleden dat ik een blog schreef voor Varkens.nl. Dit is de eerste uit een nieuwe serie. En u vermoedt het vast al: dierziekten hebben mijn bijzondere interesse.

John Lamers
Vakredacteur Varkens.nl