CO2-productie nieuwe varkenswelzijn?

In vrijwel alle discussies die ik afgelopen maanden heb gevoerd, gaat het over de toekomst van de varkenshouderij. Enerzijds bekeken vanuit de POV en de besteding van de gelden en het opzetten van een vitale varkenshouderij. Anderzijds is het de duurzaamheidsdiscussie in relatie tot het klimaatakkoord.

Komende jaren gaan de nodige varkenshouders hun bedrijven om een of meerdere redenen beëindigen. De krimp in het aantal bedrijven in combinatie met de vitaliseringsplannen zal de varkensstapel landelijk met minimaal 12 procent laten dalen. In 2018 waren er volgens het CBS 12,5 miljoen varkens in Nederland. Dat zou betekenen dat de sector zich ontwikkelt naar maximaal 11 miljoen varkens. De verwachting is dat het aantal vermeerderingszeugen uit zal komen op 850.000 dieren. Er blijft weliswaar een kleinere, maar wel vitale en toekomstgerichte varkenshouderij over.

Naast die structuurontwikkeling zal het de komende jaren blijven gaan over dierenwelzijn, diergezondheid en het aanscherpen van regelgeving in de varkenshouderij. Een voorbeeld hiervan is de verlaging van het kopergehalte in de voeders. Ook daar zullen we met zijn allen aan moeten gaan voldoen.

Ook denk ik dat het klimaatakkoord een belangrijke rol kan gaan spelen. Het is volgens mij een kans om de varkenshouderij in dat licht bezien als duurzaam te presenteren. Wel is het belangrijk om snel de juiste informatie en feiten te verzamelen, voordat anderen dat voor ons doen. Vooroplopen met het naar buiten brengen van duurzaamheidsfeiten van onze sector. Het is namelijk uitermate lastig om door andere partijen ‘als waar gepresenteerde feiten’ achteraf te weerleggen. Iedereen die nog wil kijken naar wat het klimaatakkoord in grote lijnen inhoudt, kan het beste deze website van SER en EZK bezoeken. Ondertussen vraag ik mij af of  de CO2-productie het nieuwe welzijn voor varkens zou kunnen zijn?

Rudy van den Heuvel
Verkoopleider Sector Varkens De Heus Voeders