Laat in de namiddag. Na een inspannende rit met fileleed en fraaie staaltjes van grensoverschrijdend rijgedrag van medeweggebruikers, draai ik de inrit op. Boordevol informatie en verrijkt met een glasheldere visie van een ondernemend stel varkenshouders. Geweldig om daarmee aan de slag te gaan. Wat een mooi beroep heb ik toch.
Peinzend pak ik mijn spullen bijeen en stap uit. Ruw worden mijn gedachten verstoord: een geforceerde achterdeur. De schrik slaat me om het hart. Het zal toch niet: inbrekers die op klaarlichte dag op het roverspad zijn geweest. Gewetenloze medemensen die zich toegang hebben verschaft tot mijn eigendom. Boosheid laait in me op en in een oogopslag neem ik de aangerichte schade in me op. Een beklemmend gevoel bekruipt me. Wat zal ik in mijn huis aantreffen?
Voorzichtig en op mijn hoede stap ik naar binnen. Tot mijn stomme verbazing zit de woonkeuken vol chillende wildvreemden. Drinkend, etend en pratend in de meest exotische talen. Een deel van de ongenode gasten is druk in de weer met smartphones. Niemand kijkt op of om als de eigenaar des huizes voor hen staat. Ik ben met stomheid geslagen. Langzaam kom ik in actie en wil 112 bellen. Plots heeft iemand in de gaten dat een ‘vreemde’ de sfeer verstoort. Direct worden mobieltjes op mij gericht. Een geweldige woede-uitbarsting of agressief gedrag gaat gegarandeerd viraal op sociale media. De stoom komt uit mijn oren. Juist op het moment dat ik ontplof, schrik ik wakker. Een nare droom op de ‘day after’ de stalbezetting in Boxtel. Nu besef ik pas écht de impact van grensoverschrijdend gedrag.
Jos Thelosen
Varkensredacteur