Dat we in het jaar 2050 wereldwijd 10 miljard mensen te voeden hebben - bijna 3 miljard mensen meer dan vandaag de dag - is overweldigend. Wat dat werkelijk betekent voor de productie van voedsel is adembenemend. Er moet in de komende 40 jaar meer voedsel worden geproduceerd dan er in totaal is voortgebracht in de afgelopen 6.000 jaar!
Dit zijn geweldige uitdagingen die bij de bron - de agrarische sector - kunnen worden gerealiseerd. Mits hier ruimte voor wordt gegeven natuurlijk. Het voedselvraagstuk is urgent en we krijgen geen tweede kans om dat op de juiste manier te gaan doen. Daarnaast neemt de consumptie van varkensvlees wereldwijd toe.
Een mooie uitdaging waar we ook in Nederland op in zouden kunnen spelen. Echter, door de problematiek met de PAS en de warme sanering die eraan zit te komen, heeft men in Nederland de keuze gemaakt de productie van varkensvlees elders te laten plaatsvinden. En dat terwijl landbouw al te vaak weerloos als wisselgeld bij mondiale vrijhandelsovereenkomsten wordt ingezet. De Mercosur-deal die door de Europese Commissie binnenkort lijkt te worden bereikt, is daar weer een voorbeeld van. Daar valt als vooroplopende Nederlandse landbouwer niet tegenop te concurreren, want de consument gaat vooralsnog onverbiddelijk voor de laagste prijs.
Voor het behoud van voedselproductie in onze eigen omgeving is meer nodig dan een visie. Voldoende bescherming en meer ondersteuning van onze boeren in transitie is onvermijdelijk. Zijn de overheid, de politiek en de burger daartoe bereid? In Brussel zal ik me er de komende vijf jaar voor blijven inzetten.
Annie Schreijer-Pierik
Europarlementslid voor CDA