Veehouders moeten scherp zijn op wijzigingen in geurbeleid

Voor rundveebedrijven zijn er afstandsnormen, voor intensieve bedrijven geldt een berekende geuruitstoot als norm. De overheid werkt aan aanpassing van deze geurnormen. Sommige gemeenten hebben zelf nieuwe normen ingevoerd of gaan daarmee bezig. Hebben gemeenten geen eigen normen, dan gelden de landelijke afspraken.

Bij de huidige normen zijn er verschillen in toegestane geuruitstoot voor bedrijven in bebouwd gebied, in het buitengebied en in concentratiegebieden. Voor de laatste bedrijven is de toegestane geurnorm het hoogst. Het lastige is dat daarbij een enorme bandbreedte is, zowel naar boven als naar beneden. Daardoor kan een gemeente een lage norm vaststellen die de ontwikkeling van een bedrijf kan beperken.

Dat gebeurde ook in het Land van Cuijk en Horst aan de Maas. 'In Horst aan de Maas hebben de lagere normen negatieve gevolgen voor veehouders', stelt projectleider Lisanne Jessen van LLTB. 'Dus let daarop in je eigen regio. Zorg dat je kennis over het geurbeleid in huis haalt. Dan kom je beslagen ten ijs als je er met bestuurders over gaat praten. Houd er rekening mee dat die kennis niet altijd aanwezig is in gemeentebesturen.'

Omgevingsvisie

Alle gemeenten moeten aan de slag met een omgevingsvisie die in een later stadium kan uitmonden in onder meer geurbeleid. In die visie kan bijvoorbeeld staan dat extra aandacht nodig is voor een goede woon- en leefomgeving. Mogelijk worden geurnormen daar onderdeel van. 'Zorg dat je dit weet', benadrukt Litjens. 'En zorg dat er in zo'n visie komt te staan dat er ontwikkelingsruimte blijft voor de veehouders. Daar moeten gemeenten zich dan aan houden.'

Belangrijk is volgens POV-voorzitter Linda Verriet ook dat bekend is of er eigenlijk wel klachten zijn over geuroverlast. En of die klachten van burgers uit het eigen gebied komen. 'Zorg daarnaast dat in berekeningen geen bedrijven staan die al zijn gestopt of gaan stoppen.'