Damesstudiegroep duikt in gezondheid

Na alle klimaatperikelen eindelijk eens een gewone bijeenkomst van de damesstudiegroep over het varken. Het dier waar je je met hart en ziel voor inzet. Het onderwerp was deze keer gezondheid. Dat komt elke dag terug en houd je elke dag bezig.
Een veearts was bij die studiegroepavond komen opdraven. Met zijn charmante assistente aan zijn zijde durfde hij het als man wel aan om met alleen varkenshoudsters in die materie te duiken. Er vlogen vele gezondheidsaspecten over de tafel, waarop goede en leuke discussies ontstonden.
Toch is veel daarvan bedrijfsspecifiek. Wat op het ene bedrijf een probleem is, speelt bij een ander geen rol. Hierdoor zie je dat kennis van één detail best belangrijk is. We weten dat de darmgezondheid heel erg belangrijk is voor een big. Hoe je de darmen gezond kan houden, is echter ingewikkeld. We weten eigenlijk nog veel te weinig over de microbiotica in de biggendarm. Wel vond ik het bijzonder om te horen dat als je de darmflora van een ‘muis met lef’ overbrengt naar een ‘angstige muis’, dat deze angsthaas ook lef gaat krijgen. Hoe dat dan bij varkens zit, is nog de vraag. Ofwel: voer voor de onderzoekers onder ons.

Ook heb ik wel eens het gevoel dat er te veel specialisten rondlopen waardoor het geheel niet meer wordt bekeken. Ik heb ervaren dat als je aan één knop draait, dat er dan naast het gewenste effect vaak ook iets anders gebeurt. Zo had onze dierenarts een goede deal gesloten en kon hij goede entstof (ja, er is ook slechte entstof...) voor de biggen leveren voor een scherpe prijs. Dan hoef ik niet lang na te denken, want de dierenarts verdient genoeg aan ons. Maar toen begon het te rommelen in de dekstal. De berigheid werd minder en er kwamen meer ‘overlopers’.  Maar toon zoiets maar eens aan met de cijfers op papier.
De eerste reactie van de dierenarts was: ‘De dieren zullen wel griep hebben’. Ik was het daar natuurlijk niet mee eens. Helaas voor mij, bloedonderzoek toonde wel griep aan. Dus geen aanpassing in de entstof. Na ruim een half jaar ‘gedoe’ was ik het helemaal zat. Ik wilde gewoon terug naar de oude vertrouwde entstof. En ja hoor, op de streep af loopt het veel beter in de dekstal. Er kwamen weer meer biggen bij de zeug en de resultaten zaten zichtbaar in de lift. Wel moest ik nog een tijd wachten voordat ik dat ook met cijfers kon onderbouwen. Maar ook dat is gelukt mede dankzij een adviseur over gewichten van onze zeugen. Hij maakte verschillende analyses op basis van omslagpunten. Deze stonden totaal los van de zeugengewichten, maar sloten naadloos aan op de wisselingen van de entstof.
Dit geeft maar weer eens aan dat je als je iets verandert, dat je die wijziging goed moet opschrijven. Maar ook dat je moet evalueren wat er is gebeurd en wat de effecten waren.
En laat dat evalueren nou net één van de afsluiters van de damesstudiegroep zijn. Volgens de veearts gebeurt dat namelijk nog veel te weinig. Wij doen dit al. U ook?

Ruth van der Haar
Varkenshoudster