Emissiefactoren baseren op sensormeting

Met allerlei technieken probeert de veehouderijsector de uitstoot van ammoniak en bijvoorbeeld methaan uit stallen te verminderen. In de huidige procedure worden nieuwe staltechnieken door vier veehouders beproefd in een proefstal.

Daarbij wordt een emissiefactor vastgesteld die de basis is in de vergunningverlening bij andere veehouders, als ze stallen met hetzelfde systeem uitrusten.

Kritiek

Al langere tijd is er kritiek op dit systeem. Vooral de complexiteit, het gebrek aan transparantie en de lange doorlooptijd van de beoordelingsprocedure frustreren fabrikanten. Onderzoekers van Rebel zien bovendien verkeerde prikkels in het huidige systeem. Wanneer een veehouder eenmaal een omgevingsvergunning heeft, verdwijnt de prikkel om de emissies nog verder omlaag te brengen.

De conclusie van Rebel is dat het beter is om over te stappen op continumetingen met sensoren. De Taskforce versnelling innovatieproces stalsystemen zal er naar verwachting begin 2021 over rapporteren. Ook verschijnt dan een rapport van Wageningen University & Research waarin een voorstel wordt gedaan voor een validatieprotocol om te kunnen werken met sensormetingen.

Vertrouwen in sensoren

Voor de bepaling van de ammoniakemissie is er veel vertrouwen in het werken met sensoren. Voor het bepalen van de geuremissie is het lastiger. De lucht die van een stal komt, is een mengsel van meer dan tweehonderd geurstoffen. Dat is voor een sensor moeilijk te meten. Bovendien kent de geuremissie van een stal pieken. Daar moet met sensoren op kunnen worden ingespeeld. Dat vereist nog ontwikkelwerk.

In het kader van de Crisis- en herstelwet starten verschillende gemeenten in 2021 in vier provincies een pilot, waarin onder meer het onderdeel is opgenomen om met proefstallen met sensoren te gaan werken. De pilot loopt vooruit op de mogelijkheden waar de sector nu technisch aan toe is, met als wettelijke basis de Crisis- en herstelwet. Bedoeling is ervaring opdoen en kinderziektes verhelpen.