Roy Janssen: 'Alles draait om mensenwerk en efficiëntie'

Het Brabants kwartiertje is absoluut geen gewoonte van Roy Janssen. Vandaag is wel zo'n dag, maar gelukkig is zijn compagnon René Janssen op de zaak in het Brabantse Neerkant. Met een kop koffie in de hand spreekt hij over hun familiebedrijf dat sinds 1948 in de handel zit en steeds met de tijd is meegegaan.

'Afgelopen jaar zijn er zonnepanelen op de loodsen gekomen en hebben we een bloemenrand aangelegd bij het helofytenfilter, bassins met een rietveld die worden bewoond door eenden en ganzen.'

Gebaksdozen

In casual outfit en fris gedoucht komt Janssen aanzetten met gebaksdozen. Het is zijn verjaardag en dat viert hij vanmiddag thuis met zijn vrouw Christel en hun twee zonen Brent en Mats. Eerst krijgen René Janssen en hun medewerkers wat lekkers en heeft hij nog een gaatje vrij voor een interview.

'Om 4 uur was ik bij een klant om biggen te sorteren en klaar te zetten voor export', zegt de ondernemer. 'Dat is een service van ons: het bespaart de vermeerderaar werk en het voorkomt achteraf mogelijke discussies over de kwaliteit. Het kost tijd, maar ik sta graag met de voeten op de stalvloer. Tegelijkertijd signaleer ik hoe de kwaliteit van de biggen op het varkensbedrijf zich ontwikkelt. Het is allemaal mensenwerk en een extra oog kan helpen. Het is niet alleen een nuttig, maar ook een efficiënt klantcontact.'

Bezige bij

Na de gewichten van de twee koppels exportbiggen te hebben doorgegeven, start de ondernemer zijn verhaal. 'Ik ben graag goed voorbereid en wilde allerlei zaken teruglezen die er gepubliceerd zijn over onze activiteiten en de samenwerking met de tien varkenshouders van Heihoef Farming', zegt hij.

'Ze runnen allemaal hun eigen familiebedrijf, maar ze beseffen dat ze er als collectief meer uit kunnen halen. Samen werken we aan het vergroten van de verdiencapaciteit door efficiënter te worden en juist die varkens te produceren waarmee ze inspelen op de vraag van slagers en retailers naar een onderscheidende vleeskwaliteit.'

Levensmiddelentechnologie

Hoe Janssen zich heeft ontwikkeld tot vakman en in het varkenshandelsbedrijf terecht is gekomen, is een verhaal apart. In zijn jeugd wist hij niet wat zijn latere beroep zou worden. Bij het handelsbedrijf waar zijn vader werkte, hielp hij mee zoals het uitvoeren van schoonmaakklusjes. Na de mavo besloot hij levensmiddelentechnologie aan de mas in Boxtel te volgen. Vrijwel elke dag ging hij met de trein van Deurne naar Boxtel en fluitend doorliep hij de eerste twee jaren.

'Maar toen merkte ik dat ik echt moest gaan werken voor het leren. Daar had ik geen zin in', bekent Janssen. 'Maar 'thuis' komen werken was geen optie omdat ik eerst een diploma moest hebben.'

Stage bij worstenbroodfabriek

Creatief en onderzoekend als Janssen is, vond hij een alternatief om eerder een diploma te kunnen behalen. In overleg met de decaan, die hem juist aanspoorde om door te leren en handelsvakken erbij te gaan doen, offerde hij een zomervakantie op om stage te lopen bij een worstenbroodfabriek. In 1997 stond hij met een diploma op zak klaar om bij het handelsbedrijf aan de slag te gaan.

'Het was midden in de tijd van varkenspest en er was te weinig werk, dus heb ik via een uitzendbureau verschillende baantjes gehad. In september 1998 was het gelukkig wel zover en kon ik hier beginnen.'

Selfmade vakman

Een bevlogen, selfmade praktijkman omschrijft Janssen het best. Omdat het familiebedrijf biggen en vleesvarkens hield in voergeldstallen, heeft hij zich het houden en verzorgen van varkens eigen gemaakt. 'Goed kijken naar het gedrag en verschillen zien. Ook vind ik het inschatten van de gewichten een sport. Het steeds beter willen doen en de productie efficiënter maken; die drive en dat doel gelden voor elke ondernemer.'

Dag en nacht is de ondernemer bezig met zijn bedrijf en Heihoef-zaken. Het verbeteren van de kwaliteit en smaak van Heyde Hoeve-varkensvlees op basis van contacten met consumenten. 'Als ik iets wil, dan laat me dat niet meer los. Ik dokter net zo lang iets uit totdat ik het snap en we er iets mee kunnen', benadrukt hij.

'Als je weet wat je kunt, hoe je erop moet sturen en wat het kost, dan kun je iets speciaals leveren waarvoor een afnemer bereid is te betalen en een langdurende relatie aan te gaan. Dan kunnen onze varkenshouders innoveren en blijft het houden van varkens op familiebedrijven volhoudbaar. Circulariteit en meer biodiversiteit op het erf zijn kansen.'