'China zelfvoorzienend?'
Ruim tien jaar geleden leek het nog onmogelijk dat China zelfvoorzienend zou worden voor varkensvlees. De internationale situatie op politiek gebied wat betreft de handel maakt China bewust van zijn afhankelijkheid van internationale handelsstromen. De lage varkensprijzen houden aan vanwege de matige vraag naar varkensvlees door alle coronabeperkingen.
Een lockdown in Shanghai was (en is) een echte lockdown. Iedereen moet thuis en in huis blijven. Boodschappen kunnen alleen online worden besteld en aan de deur worden afgeleverd. In bijzondere situaties zorgt de lokale overheid dat er pakketten met de eerste levensbehoeften worden bezorgd. Uit ervaring kan ik melden dat vijf weken op een hotelkamer zitten geen pretje is. Sommige wijken in Shanghai zitten al bijna drie maanden in een lockdown. Verschrikkelijk voor kinderen en ouderen.
De zerocovidpolitiek van China zorgt daarmee voor een forse daling van de vleesconsumptie in het hele land. Vele restaurants zijn (tijdelijk) dicht, er wordt minder gereisd en dus gaan de Chinezen minder uit eten. Vers vlees is moeilijk online te bestellen. De lage varkensvleesprijs duurt dan ook voort. Chinese varkenshouders doen er alles aan om te overleven door de kosten zoveel mogelijk te reduceren.
De opkoopacties van de Chinese overheid zijn slechts een druppel op de gloeiende plaat. De importen van varkensvlees zijn vooral beperkt tot de voor ons incourante delen zoals poten, staarten et cetera.
Tegelijkertijd kunnen de Chinezen voorlopig geen paspoort krijgen en/of naar het buitenland reizen voor zaken of vakantie wat een forse aderlating is voor de Europese toeristenindustrie.
De internationale politieke situatie geeft de Chinese overheid nog meer zekerheid dat ze niet afhankelijk wil zijn van buitenlandse goedkeuring van haar eigen beleid. Zelfvoorzienend zijn voor alle economische sectoren is het grote doel in China. Daarom worden eigen bedrijven voor het produceren van varkensgenetica opgebouwd, evenals bedrijven voor het produceren van het varkens- en pluimveevlees. De meest beperkende factor is het kunnen beschikken over voldoende soja voor het samenstellen van de varkens- en pluimveevoeders. Net zoals in Europa wordt ook in China naarstig gezocht naar alternatieve eiwitbronnen en willen de Chinezen zelf (meer) sojabonen gaan telen.
In de geschiedenis van de afgelopen tweehonderd jaar komt een zelfvoorzienende voedselproductie telkens weer terug na een periode van oorlog. Dat gebeurt nu dus ook. Internationale handelsstromen zullen sterk gaan dalen en exporterende landen zullen hun markten zien opdrogen. Geen prettig vooruitzicht voor Nederland exportland.
Jan Merks
Onafhankelijk adviseur in China