'Confronterend koopgedrag'

Normaal koop ik vlees bij een ambachtelijke slager en dan sla ik meteen een voorraadje in. Van hem vernam ik dat zijn klantenkring door de flink gestegen vleesprijzen meer worst- en gehaktproducten is gaan kopen, ten koste van de varkenshaas en schouderkarbonades. En kopen ze luxe vleesdelen, dan bestellen ze kleinere hoeveelheden. Deze verandering in consumentengedrag was terug te zien in zijn vleesvitrine.

Dat varkensvlees minder goed in de markt lijkt te liggen, besefte ik door twee andere ervaringen. Laatst was er een vleesaanbieding met varkens- en kipvarianten bij de supermarkt waar ik meestal mijn boodschappen doe. Voor een aantrekkelijke aanbieding van lekkere vleesproducten van een bepaald merk ben ik zeer gevoelig, dus 'swipete' ik in de app van de supermarktketen verschillende varianten naar mijn boodschappenlijstje.

Ter plekke trof ik een leeg schapdeel waar normaal de kipproducten lagen en daarnaast een flinke stapel varkensvleesvarianten. Ik scande een voorraadje 'lekker hartigs' en vroeg een winkelmedewerker vriendelijk of de kipvarianten misschien nog in het magazijn lagen. Die antwoordde: 'Helaas, we waren vliegensvlug door onze kipvoorraad heen en kunnen ook niets meer bijbestellen. Maar de aanbieding met varkensvlees hebben we nog volop op voorraad!'

Een paar weken daarvoor pikte ik een vergelijkbaar signaal op bij een landwinkel. De eigenaar gaf aan in de loop der jaren een duidelijke verandering in koopgedrag waar te nemen. 'Mijn klanten kopen bij voorkeur rundvlees en laten het varkensvlees steeds vaker links liggen. Ze zijn bereid meer te betalen voor kwaliteit en eten gewoon een onsje minder.'

Deze persoonlijke ervaringen betekenen natuurlijk niet al te veel, maar het zet me wel aan het denken. Wat is kwaliteit? Waarom willen consumenten niet massaal meegaan in het tot waarde brengen van het circulaire varken? Er is volgens mij werk aan de winkel om het varkensimago op te poetsen.

Jos Thelosen
Varkensredacteur