Inspiratie in de berghut

Afgelopen maandag was ik bij de algemene ledenvergadering van de NVV waar Jan Vogels van Varkens Vandaag uitleg gaf wat Varkens Vandaag is en doet. Van oorsprong een groepje zuidelijke varkenshouders die de sector op positieve manier willen promoten. Zij willen graag ook varkenshouders uit de rest van Nederland bij het groepje hebben. Het zij actief dan wel behulpzaam en meedenkend.

Ik hoor sinds het voorjaar bij die laatste groep. In de gaten houden waar open dagen zijn, leuke nieuwsfeitjes om zo het werkelijke verhaal naar buiten te kunnen brengen. Er zijn in het westen nog wat witte plekken, dus wees welkom. Maar ideeën uit het hele land zijn welkom en kunnen via de website gemeld worden.Uiteindelijk kunnen we het beste zelf vertellen hoe het er aan toe gaat op een varkenshouderijbedrijf. De media vertellen tenslotte ook hun eigen verhaal, maar dat hoeft niet de juiste te zijn.
Dat ervaarde ook Hans van Breukelen. Iedereen kent hem wel als succesvol keeper. Maar wel in een verleden. Toen hij door de pers afgeschilderd werd als grote verliezer trok hij met zijn vrouw ver weg naar een berghut. Weg van alles en iedereen. Chagrijnig als hij was, wilde hij toch terug vechten en zich geen verliezer laten voelen, maar wist niet hoe

Hoe toepasselijk vond ik dit verhaal op vele van onze collega’s. Worstelen met slechte prijzen, hoe moet je de mest met zo weinig mogelijk kosten kwijt zien te raken. Hoe?.... Terwijl iedereen roept dat de zon weer schijnt, zie ik nog veel sneeuw liggen die nog smelten moet.

Maar zijn vrouw hield hem de spiegel voor: Wat wil je nu? Waar ligt je passie? Waar krijg je energie van? Energie in zaken stoppen die je niet kunt veranderen is zinloos. Stop je energie in iets anders. Dat vergt tijd om na te denken. Tijd om in je hut de zaken op een rij te zetten. Gun je zelf ook de tijd om eens in een andere hoek in de berghut te gaan zitten om zo alles een van een andere kant te kunnen zien. Door je gedachten de vrije loop te laten, maar ook eens te sparren met anderen krijg je nieuwe invalshoeken, nieuwe ideeën, energie en kan je weer verder al is dat soms op een andere manier dan je voor ogen had.

Gedachten bepaal je zelf, net als het doel waar je naar toe wilt werken. De weg ernaar toe kan zwaar en moeilijk zijn, maar door in kansen te denken, vind je vanzelf een weg al moet je deze wel zelf bewandelen. En pas dan is de sneeuw door de zon gesmolten.

Ruth van der Haar
Varkenshoudster