Level playing field?

Onlangs bezocht ik in Tsjechië samen met een Tsjechische dierenarts een aantal varkensbedrijven en discussieerden we over varkensgezondheid. Persoonlijk kijk altijd graag eens achter de deur op varkensbedrijven buiten Nederland. Je kunt er alleen maar slimmer van worden. Eigenlijk zou ik iedereen willen aanraden om eens bij een collega in het buitenland te gaan kijken. Dan kom je er pas écht achter hoe het daar gaat.

Ook sprak ik veel met mijn Tsjechische collega over antibioticareductie. De antibioticadiscussie houdt zich niet aan grenzen en dat zal ook voor hem op korte termijn relevant worden. Hij wilde graag weten hoe hij dat in zijn praktijk zou kunnen aanpakken. Al snel bleek dat in Tsjechië het gebruik van antibiotica op een varkensbedrijf heel anders geregeld is dan bij ons. Alle antibiotica worden daar pas toegediend na een consult met de dierenarts en uitgevoerd door medewerksters van de dierenartsenpraktijk. En daar blijft het niet bij. Ook het castreren van beerbiggen, het vaccineren en zelfs de ijzerinjecties worden door die medewerksters toegediend.

Ik denk dat geen enkele Nederlandse varkenshouder denkt: “Jippie, dat zouden ze bij ons ook moeten invoeren.” Daarentegen zouden ze het toejuichen als ze net als de Tsjechen hun zeugen de eerste 4 weken van de dracht vast zouden mogen zetten.

Het grootste verschil echter bleek te bestaan rondom zwangere vrouwen… Het blijkt dat vrouwen in Tsjechië, zodra ze zwanger zijn eigenlijk niet meer met dieren hoeven te werken. En dat ze na de bevalling 3 jaar - ja, echt waar 3 jaar - bevallingsverlof krijgen. Dat is om de tijd te overbruggen totdat het kind naar school gaat. Ik ben geen econoom, maar ik zou niet weten wat er met onze economie en de zelfstandigheid van vrouwen zou gebeuren als we dat in Nederland gingen invoeren.

Afgelopen jaar heb ik heel vaak de term “level playing field” gehoord. Er wordt gedoeld op het feit dat er geen verschillen mogen bestaan tussen EU-landen. Eigenlijk betekent het meer: Wij of zij willen niet benadeeld worden. Uiteindelijk blijken verschillen toch altijd te bestaan. De vraag rest: Hoe gaan we om met deze verschillen en hoe hoog leggen we de lat voor onszelf?

Manon Houben
Hoofd varkensdierenartsen bij GD