Sluitingstijd

“Dit hek sluit 10 minuten voor sluitingstijd”. Je weet dan meteen: ambtenaren! Ik moest onbedaarlijk lachen (Stadskanaal, hè?) en tegelijkertijd was ik boos over zo veel zieligheid. Ja, de mannen van het gemeentelijk afvalinname- en recyclingstation willen klokslag zestienhonderd uur wegwezen en daarom gaat het hek tien minuten eerder dicht. Ik denk dan: een beetje meer marktwerking in hun salaris zou zo gek nog niet zijn. Stel je nou eens voor dat de supermarkt tien minuten voor sluitingstijd de deur al dichtgooit om al die sufferds die op het laatste moment nog boodschappen willen doen, te weren?

Naast mij woont een aardige man. Een jonge boer met 90.000 kippen plus een vrouw. Die hij soms ook kippetje noemt. Maar dat verzin ik. Het punt is dat hij de laatste dagen een beetje in de broek schijt. In heel Groningen schijten eigenlijk alle kippenboeren behoorlijk in de broek, zo las ik in het Dagblad van het Noorden. Een beetje raar is dat wel, want als je je zaakjes goed op orde hebt is er weinig reden om bang te zijn voor een flinke toom kippen in drie grote potdicht afgesloten stallen uit het jaar nul. Daar komt nog bij dat buurman de boel flink heeft afgegrendeld met een vrolijk rood-wit plastic kettinkje van Welkoop. Het virus H5N8 dat vogelgriep veroorzaakt, maakt subiet rechtsomkeert! Holala, hier kunnen wij niet verder!

Uit eigen waarneming kan ik u vertellen dat alleen ambtenaren dit niet snappen, tenzij het automatisch Herashek tien minuten voor sluitingstijd dicht gaat. Hoe ik dat weet? Mijn vrouw en ik lieten een paardenstal bouwen en halverwege dat project kregen wij pardoes een doorgaande route rakelings langs onze stal. Alsof er geen ketting hing! Alsof er geen hek staat! Ten gemeentehuize hield ik de wethouder de term ‘Droes’ voor. Besmettelijker dan droes bestaat niet.

Daarop toog ik naar de notaris en zeide hem: U heeft ons een weg verkocht in plaats van een erf. U heeft uw werk niet goed gedaan toen u alle randjes en kantjes van de akte voorlas. U bent strafbaar! U bent een notaris van niks en al helemaal geen vertrouwensman! En ik trok de deur extra hard dicht. Het verhaal gaat dat de notaris en de wethouder in gezelschap van enige ambtenaren die dag na zestienhonderd uur tien minuten hebben overgewerkt. Met als resultaat een bedrijf aan een doodlopende weg waar zelfs antibiotica rechtsomkeert maakt.

Hein Tunnissen
Journalist in Musselkanaal