Volledige verdoving via een injectie heeft flink wat nadelen, blijkt uit een Duits onderzoek op proefbedrijf Haus Düsse. Naast de hoge kosten van deze methode, duurt de uitslaapfase lang waardoor er veel nazorg nodig is.
De effecten van verdoving door injecties zijn onderzocht door Laura Schönberg, een student van de universiteit in Bonn. De beertjes werden inidividueel verdoofd via een injectie met een mengsel van Ketamine en Azaperon. Daarnaast kregen ze Meloxicam als pijnstilling.
De biggen waren bij de castratie tussen de vier en zeven dagen oud. Na de verdoofde castratie werden ze van de zeug gescheiden om te voorkomen dat ze tijdens de uitslaapfase in de verdrukking zouden komen.
De biggen werden na ongeveer 20 minuten wakker. Maar het duurde nog anderhalf tot zes en een half uur voordat de biggen weer echt zeker stonden en volledig mobiel waren. Tot die tijd moeten ze gescheiden blijven van de zeug. Het betekent dat deze biggen vier tot vijf zoogbeurten missen.
Daarnaast bleek dat de lichaamstemperatuur van de borgjes nogal wisselde van 33,6 tot 41,1 graden. Een deel van de borgjes raakt onderkoeld en bij een deel ligt juist oververhitting op de loer. Dat de nazorg er niet gemakkelijker op.
De kosten van de verdoving via injectie zijn hoog. Omdat de dierenarts de verdoving moet toedienen gaat het om circa een euro per beerbig. Dit onderzoek sterkt de Duitse varkenshouders in hun roep om het gebruik van plaatselijke verdoving als vierde optie voor het verbod op onverdoofd castreren dat per 1 januari 2019 ingaat.