Limburg trekt eigen plan

De Limburgse veehouders hebben zelf richtlijnen opgesteld voor het verminderen van de geur-, fijnstof- en endotoxinenbelasting naar de omgeving. Dat komt bovenop de al eerder afgesproken beperking van de ammoniakuitstoot. “We willen draagvlak houden voor onze veehouderijbedrijven bij burgers, overheden en belangenorganisaties”, zegt varkenshouder en LLTB-vicevoorzitter Mark Tijssen.

De afspraken over de aanpak van geur, fijnstof en endotoxinen zijn het nieuwste resultaat van het overleg dat de LLTB heeft met de provincie, de gemeenten in de Peelgebieden, de Limburgse milieufederatie en Dierenbescherming. “Eerste resultaat van dit overleg waren in 2010 de afspraken over de aanpak van de ammoniakuitstoot”, zegt Tijssen. “Toen is afgesproken dat de ammoniakuitstoot in Limburg per 2030 met de helft moet zijn gedaald. Vanuit alle varkensstallen, ook de bestaande, is dan een ammoniakreductie met 85 procent nodig.”

Per 2030 komen daar nu normen voor de uitstoot van geur, fijnstof en endotoxinen bij. Tijssen: “We waren hier al een tijd mee bezig en dit is dus ook geen reactie op de plannen in Brabant. We gaan dit aanpakken omdat we draagvlak willen blijven behouden. Daarom zetten we nu extra stappen. We wonen zelf ook in het buitengebied en willen een goede relatie houden met onze omgeving.”

De plannen gaan uit van een daling van de uitstoot van geur en fijnstof met de helft. Voor de uitstoot van endotoxinen geldt een maximum van 30 EU (endotoxine units, de norm van de Gezondheidsraad). De eisen gelden direct bij nieuwbouw of verbouw van stallen, of anders uiterlijk per 2030 voor bestaande stallen. Voor bedrijven die meedraaien in de stoppersregeling maar toch verder willen, gaan de eisen per 2020 in.

Voor de varkenshouderij is het doel een reductie van 60 tot 70 procent voor geur en 50 tot 60 procent voor stof. Dit moet dan tegelijkertijd leiden tot de benodigde vermindering van endotoxines. De normen zijn gebaseerd op wat haalbaar is met een luchtwasser. Tijssen: “Dat wil zeker niet zeggen dat je geen andere technieken kunt gebruiken. Nieuwe ontwikkelingen zijn zeker gewenst. Te denken valt bijvoorbeeld aan stofionisatie wat goed werkt bij pluimvee, of een gekoelde mestpan onder de hokken bij de varkens.”

Door de aanpak moet de geurbelasting in het buitengebied in zoveel mogelijk situaties dalen naar maximaal 10 Odeur Units (OU). Landelijk is 14 OU nog toegestaan. In ieder geval moet het aantal situaties waar de geuruitstoot nog boven de 10 OU uit komt met vijftig procent dalen. Voor sommige organisaties gaan de plannen misschien nog niet ver genoeg. Tijssen: “We kiezen voor haalbare en betaalbare plannen waarbij ook bedrijfsontwikkeling mogelijk blijft. Een nog verdere aanscherping van de normen, zet een stop op de ontwikkeling en daar is niemand mee gebaat.”