Wegen om conditie te sturen

Het gewicht van de zeug is een meer betrouwbare parameter voor de conditiescore bij spenen en eind dracht, dan bijvoorbeeld de spekdikte. Daarom is Ricky Machielsen, bedrijfsleider op het zeugenbedrijf van Van der Meijden-Welvaarts in Oirschot, elke week in de weer met het wegen van varkens op het weegplateau. “Afhankelijk van het streefgewicht krijgt elke TN70-zeug of -gelt een bijpassend kleurtje of blijft het blanco. Zo is in één oogopslag te zien welke voercurve voor dat dier ingesteld moet worden in de kraamafdeling of in de stal voor guste en drachtige zeugen.”

Wekelijk worden 48 TN70’s gespeend en evenveel hoog drachtige dieren naar de kraamafdeling verplaatst. Elk dier gaat dan over het weegplateau en noteert Machielsen het gewicht op de werklijst. Vervolgens kijkt hij op een geplastificeerd A4-tje met streefgewichten en zet vervolgens een rode, blauwe of groene stip op de rug van de zeug of niets. Rood betekent veel te licht, blauw een beetje te licht en groen is ideaal. Een ‘blanco’ dier, oftewel zonder stip, is te ruim in conditie. “De lijst van Topigs Norsvin is daarbij leidend. Daarop staan de ideaalgewichten voor de TN70-gelten en –zeugen bij eerste inseminatie, hoog drachtig of na spenen per worpnummer. “We hanteren een marge van 10 kilo en ook op het oog schat ik de conditie van de zeug.”

De kleuren corresponderen met het te hanteren voerschema om de conditie richting ideaal te sturen. Zeugen met een rode stip krijgen in de kraamstal een plus van minimaal 10 procent op de standaard voergift en maximaal 13 biggen. Een ‘blauwe’ zeug krijgt 10 procent extra voer. Een groene of te zware zeug krijgt de standaard voergift en de dieren met te ruime conditie krijgen zo veel mogelijk biggen aan de uier.

Het resultaat van wegen, het individueel bijsturen van de voergift, het verstrekken van twee verschillende lactovoeders en het variëren met het aantal biggen aan de uier, leidt tot een betere conditiescore. Na spenen merkt Machielsen bijvoorbeeld vaak dat hij een ‘rode’ zeug of gelt een ander kleurtje mag geven. “Dat betekent dat het dier zich in de kraamstal heeft kunnen herstellen ondanks een hoge melkgift en goede bigproductie. In de jaarrond frisse kraamafdelingen vreten onze zeugen altijd voldoende voer. Hierdoor zijn ze in staat 14 biggen van gemiddeld 7,5 kilo aan de uier te spenen. We hoeven minder vaak pleegzeugen te maken, dus dat bespaart extra werk.”

Gespeende biggen gaan ook allemaal over het weegplateau. Dieren van vijf kraamhokken worden ineens gewogen en gaan direct op transport. “Elke toom apart wegen kost tijd, terwijl het werk af moet. Bovendien is de meerwaarde van die extra informatie er op dit moment niet”, aldus Machielsen.

Bekijk ook de beeldreportage.

Op 6 (Noord), 7 en 20 (Zuid) november vindt de Kennissessie Fokkerij: zeug- en beerkeuze plaats.
Meld u nu aan.